بررسی تاثیر روش های تامین مالی بر بازده آتی سهام

در این پژوهش تاثیر روش های مختلف تامین مالی و نحوه ی مصرف عواید حاصل از این روش ها بر بازده آتی سهام، بررسی شده است. در ادبیات مالی، در ارتباط با تاثیر روش های مختلف تامین مالی خارجی بر بازده آتی سهام، دو فرضیه ی « قیمت گذاری نادرست اوراق بهادار» و «سرمایه گذاری بیش از حد»، مطرح شده است. بر اساس این فرضیات، روش های مختلف تامین مالی خارجی بر بازده آتی سهام، تاثیری منفی دارند. همچنین، بر اساس فرضیه ی سرمایه گذاری بیش از حد، رابطه ی منفی بین مبادلات تامین مالی و بازده آتی سهام، زمانی به حداکثر می رسد که عواید حاصل از این روش ها در فعالیت های عملیاتی، سرمایه گذاری شوند. علاوه بر این، به دلیل هزینه های مبادلاتی و عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و سرمایه گذاران برون سازمانی شرکت، هزینه ی منابع مالی داخلی باید کم تر از هزینه ی منابع مالی خارجی باشد. بنابراین، انتظار می رود بین نسبت تامین مالی داخلی به تامین مالی خارجی و بازده آتی سهام، رابطه ی مثبت وجود داشته باشد. همچنین، این رابطه در شرکت های با رشد زیاد، قوی تر از شرکت های با رشد کم باشد؛ زیرا در این شرکت ها، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و سرمایه گذاران راجع به فرصت های سرمایه گذاری بیش تر است. داده های این تحقیق، از ۶۵ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره ی زمانی ۱۳۸۵-۱۳۷۸ به دست آمده و آزمون ها به روش داده های ترکیبی و مقطعی انجام شده است. یافته ها دلالت بر آن دارد که رابطه ی بین خالص تغییر در تامین مالی کل، خالص تغییر در تامین مالی خارجی و تغییر در خالص دارایی های عملیاتی تامین شده از محل منابع مالی داخلی با بازده غیرعادی انباشته ی سهام، معنادار است؛ ولی بر خلاف پیش بینی، مثبت است. علاوه براین، رابطه ی بین نسبت تامین مالی داخلی به تامین مالی خارجی و بازده غیرعادی انباشته ی سهام، در شرکت های با رشد زیاد ، قوی تر از شرکت های با رشد کم است. همچنین، بر اساس داده های مقطعی رابطه بین خالص تغییر در تامین مالی داخلی و تغییر در خالص دارایی های عملیاتی تامین شده از محل منابع مالی داخلی با بازده غیرعادی انباشته ی سهام، مثبت و معنی دار است.