بررسی اثر ضد باکتریایی بیونانوذرات اکسیدروی / پوست موز بر باکتری های مسبب عفونت ادراری مقاوم به چند داروی جدا شده از کودکان زیر دو سال

سابقه و هدف: عفونتهای ادراری عوارض قابل توجه و هزینه های بالایی دارند و میتوانند منجر به مرگ و میر شوند. درمان مناسب بدلیل مقاومت دارویی بالا، با چالش مواجه شده است. هدف از پژوهش حاضر بیوسنتز نانوذرات اکسیدروی / پوست موز و بررسی اثر ضدباکتریایی آن بر باکتریهای اوروپاتوژنیک مقاوم به چند دارو در کودکان زیر دو سال می باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه بیونانوذرات اکسیدروی/ پوست موز به روش شیمیایی مرطوب سنتز شد و مشخصات ساختاری، اپتیکی، مورفولوژیکی و اندازه ذرات با استفاده از پراش اشعه ایکس، طیف جذبی فرابنفش و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. جهت شناسایی باکتریهای مقاوم به چند داروی مسبب عفونت ادراری در کودکان از آزمونهای بیوشیمیائی و روش Colony-PCR استفاده شد. خواص ضدباکتریایی نانوذرات سنتز شده با روش آگار دایلوشن مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ­ها: با توجه به نتایج XRD، SEM و UV-Vis، اکسیدروی سنتز شده دارای ساختار شش وجهی با اندازه ۱۰۰ نانومتر و دارای جذب در طول موج ۲۵۸ نانومتر بود. سویه های باکتریایی اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و کلبسیلا پنومونیه ی اوروپاتوژنیک مقاوم به چند دارو با استفاده از خصوصیات مرفولوژی، بیوشیمیائی و مولکولی شناسایی شدند. نتایج آزمونهای ضدباکتریایی نشان داد که بیونانوذرات اکسیدروی/ پوست موز در غلظت ۶/۰گرم بر لیتر بر همه باکتریها موثر بود. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که بیو نانوذرات اکسیدروی/پوست موز دارای اثر ضد باکتری موثری بر علیه باکتریهای مسبب عفونت ادراری  مقاوم به چند دارو در کودکان زیر دو سال بود.

کلیدواژه ها:

Urinary Tract Infections ، Drug Resistance ، Biosynthesis ، Zinc Oxide ، Iau Science. ، عفونت دستگاه ادراری ، مقاومت دارویی ، بیوسنتز ، اکسیدروی ، Iau Science.