فعالیت ضد باکتریایی اسانس گیاه زنیان بر باکتری های Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum و Escherichia coli در محیط کشت آگار مغذی

با توجه به اثرات سوء سموم کشاورزی بر اکوسیستم های زیستی، کنترل عوامل بیماریزای گیاهی با استفاده از ترکیبات ضد میکروبی طبیعی از جمله اسانس و عصاره های گیاهان دارویی امری ضروری به نظر می رسد. اسانس زنیان غنی از ترکیبات ضد باکتریایی به ویژه تیمول می باشد. این تحقیق با هدف تعیین میزان حداقل غلظت مهارکنندگیو کشندگی اسانس زنیان روی باکتری Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum به عنوان پاتوژن گیاهی و Escherichia coli به عنوان پاتوژن انسانی در محیط کشت مغذی انجام گرفت. در این مطالعه ترکیبات شیمیایی اسانس زنیان با استفاده از دستگاه GC-MS شناسایی گردید. اسانس زنیان با غلظت های ۰۰۴/۰ تا ۴ درصد درمحیط کشت مغذی تهیه گردید. فعالیت ضد باکتری اسانس در مقایسه با دیسک آنتی بیوتیک جنتامایسین با استفاده از روش انتشار در آگار تعیین گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس با استفاده از روش سری دوبرابر رقت لوله ای و حداقل غلظت کشندگی اسانس با استفاده از روش کشت در محیط آگار مغذی تعیین گردید. قطر هاله عدم رشد در خصوص باکتری پکتوباکتریوم کاروتوورم از ۱۴/۰± ۷/۵ تا ۹۵/۰ ± ۴/۲۷ میلی مترو در رابطه با باکتری اشریشیا کلی از ۵۵/۰± ۴/۶ تا ۹۵/۰± ۱/۳۳ میلی متر در غلظت های ۰۰۴/۰ تا ۴ درصد متغیر بود. حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی اسانس زنیان بر علیه باکتری های پکتوباکتریوم کاروتوورمبه ترتیب معادل ۵/۰% و ۱% و در مورد باکتری اشریشیا کلی به ترتیب معادل ۱۲۵/۰% و ۲۵/۰% بود. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که اسانس زنیان می تواند جایگزین مناسبی در مقایسه با ترکیبات شیمیایی در کنترل باکتریهای بیمارگر گیاهی و انسانی باشد.

کلیدواژه ها:

حداقل غلظت مهارکنندگی ، حداقل غلظت کشندگی ، زنیان ، Escherichia coli ، Pectobacterium carotovorum subsp. Carotovorum