الگوی بهینه برداشت از ذخایر ماهی خلیج فارس(کاربرد برنامه ریزی خطی)

صیادی در منابع آبی جنوب کشور و حوزه خلیج فارس اهمیت زیادی برای این مناطق و اقتصاد کشور دارد. حرفه صیادی، فرصت­های اشتغال و درآمدی متنوعی را برای اهالی منطقه ایجاد نموده و نقش مهمی را در تامین پروتئین و تغذیه بسیاری از خانوارها در مناطق روستایی و شهری ایجاد می نماید. بیش از ۴۰ نوع ماهی تجاری همراه با میگو در حوزه­ی خلیج فارس صید می شود. به­منظور حفظ پایداری در منبع آبزی و حصول اهداف متعدد اقتصادی، بیولوژیکی، اجتماعی و سیاستی، مدیریت منسجم و برنامه ریزی در منابع آبزی، امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. در این مطالعه نتایج تخمین مدل­های برنامه ریزی در دو سناریوی کوتاه مدت و بلندمدت به­دست آمده است. به­طورکلی نتایج در سناریوی کوتاه­مدت و بلندمدت حاکی از کاهش فعالیت و تعداد شناورهای متعلق به ناوگان­های بزرگ ۵۰-۲۰ تن و نیز ۵۰ تن به بالا و جایگزینی آن با شناورهای ناوگان های رده اول و دوم(قایق و لنج  ۵۰-۲۰ تن) می باشد. اما نکته­ی مهم آن است که در سناریوی بلندمدت نتایج معنادارتر از سناریوی کوتاه مدت بوده و تغییرات شدیدتری را نسبت به سناریوی پایه نشان می دهد.   طبقه­ بندیJEL:Q۵۱, Q۵۶, Q۵۷

کلیدواژه ها:

ناوگان های صیادی ، برداشت بهینه ، اهداف اقتصادی بیولوژیکی