حذف سم پروپارژیت از محلول های آبی با استفاده از پنتا آزا تترا اتیلن پلی آکریل آمید (PAA-N۵) به عنوان یک جاذب جدید

مقدمه و هدف: ورود آلاینده های زیست محیطی به منابع آب اثرات زیان باری بر سلامت انسان و محیط زیست دارد. در سالیان اخیر روش های جذب سطحی با استفاده از جاذب های سنتزی جهت حذف آلاینده ها از منابع آب استفاده فراوان پیدا کرده است. پلیمر پلی آکریل آمید شبکه ای به عنوان جاذب سنتزی می تواند در حذف سم پروپارژیت از محیط های آبی موثر باشد. هدف از کار تحقیقاتی حاضرحذف سم پروپارژیت به وسیله پلیمر پلی آکریل آمید اصلاح شده به عنوان جاذب سنتزی از آب های آلوده در شرایط آزمایشگاهی می باشد. روش کار: در این تحقیق، اثر متغیرهای pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه در کارایی حذف سم پروپارژیت از آب های آلوده مورد بررسی قرار گرفت. داده های به دست آمده با ایزوترم های لانگمیر، فرندلیچ و تمکین و سینتیک های واکنش شبه درجه اول، شبه درجه دوم، انتشار درون ذره ای و الوویچ برازش داده شدند. آنالیز داده ها و رسم نمودارها با استفاده از برنامه آفیس انجام شد. یافته ها: برای جاذب پلی آکریل آمیند اصلاح شده مدل لانگمیر تطابق بیشتری با داده های تجربی داشت و با استفاده از این مدل ماکزیمم ظرفیت جذبmg g-۱ ۱۱/۲۹۴ برای جاذب به دست آمد. سینتک جذب واکنش سریع و کمتر از ۲۰ دقیقه محاسبه شد. همچنین نتایج نشان دادند که سینتیک جذب از معادله شبه درجه دوم برای آلاینده پروپارژیت مطابقت بیشتری دارد (۹۹/۰ R۲=). نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهد که جاذب اصلاح شده به دلیل داشتن سطح موثر بالا و داشتن گروه های عاملی (پنتاآزا تترا اتیلن (N۵))، ماکزیمم ظرفیت جذب، بالا و سینتیک سریع واکنش، جاذبی موثر در حذف آلاینده سم پروپارژیت از محیط های آبی می باشد. لذا استفاده از این جاذب به منظور حذف سم پروپارژیت از محیط های آبی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، مدل‎های ایزوترم ، مدل‎های سینتیک ، پروپارژیت