رابطه بین بازی و یادگیری در دانش آموزان ابتدایی

بازی طبیعی ترین و بهینه ترین روش یادگیری در دوران کودکی است. بازیهای آموزشی شیوه ای برانگیزاننده و فعال برایدانش آموزان هستند تا آن چه یادگرفته اند را مرور کنند. بازیهای آموزشی عاملی اساسی برای افزایش اندازه ی نورون وارتباطات سیناپسی در مغز هستند. یکی از چالش هایی که در آموزش مطرح است این است که باید در آموزش از روش هاییاستفاده شود که به روز و جذاب باشد و یادگیری عمیق تری را ایجاد کند که متاسفانه چنین نیست. عوامل متعددی دریادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش دارد که یکی از این عوامل روش تدریس است. پژوهش حاضر به روش مروریکتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی رابطه بین بازی و یادگیری در دانش آموزان ابتدایی بود. نتایج پژوهش۱نشان می دهد که مفاهیمی که در بازی کودکان نهفته اند بسیار فراتر از مفهوم واژه هایی چون تفریح و سرگرمی هستند بازیمی تواند آموزش دهنده ی مفاهیم اساسی به کودک باشد بازی می تواند کودک را از خود محوری برهاند . زندگی اجتماعی را به کودک بیاموزد .

کلیدواژه ها:

بازی ، یادگیری ، لذت