عوامل موثر بر احتمال طلاق در ایران با استفاده از روش داده های شبه تابلویی

طلاق، زنگ خطر جدی است که هزینه بهسامان سازی آن بیش از هزینههای مقابله با پیامدهای اجتماعی- اقتصادی و سیاسی آن است. از اینرو، بررسی علل و پیامد آن و راههای برونرفت از آن باید در برنامههای سیاستگذاران کلان کشور باشد. در این مقاله صرفا با هدف درک بهتر از ارتباط میان آموزش و اشتغال زنان با طلاق، عوامل اقتصادی اجتماعی موثر بر طلاق در سطح استانهای ایران با استفاده از ریزدادههای طرح هزینه-درآمد خانوار شهری در سال ۱۳۹۳ و کاربرد روش دادههای شبهتابلویی بررسی شده‎است. دادههای اولیه شامل ۱۸۸۸۵ خانوار شهری بودهاست که در مرحله اول زیر بخشی از دادهها شامل سرپرستان خانوار مرد و زن مطلقه و متاهل (۱۶۵۰۳ مشاهده) انتخاب و در سطح استانها دستهبندی شدند. براساس دادههای اولیه و دستهبندی شده، توصیف دادهای صورت گرفت. در مرحله بعد با روش دادههای شبهتابلویی دیتون(۱۹۸۵) و قزوانی و گواید(۲۰۰۱)، مدل تحقیق با لحاظ سن و سواد سرپرست خانوار با تاکید بر آموزش و اشتغال زنان،  اندازه و درآمد خانوار، شاغل بودن سرپرست خانوار، به روش حداکثر درستنمایی برآورد گردید. براساس نتایج حاصل از برآورد، اندازه خانوار، اشتغال سرپرست خانوار و با سوادی او و درآمد خانوار احتمال طلاق را کاهش میدهد در حالیکه اثر تحصیلات عالی برای زنان و اشتغال آنان بر احتمال طلاق مثبت بودهاست. همچنن رابطه سن و طلاق U وارونه است. یعنی در سالهای اولیه زندگی مشترک و سالهای انتهایی آن، احتمال طلاق کمتر از سالهای میانی زندگی سرپرست خانوار است.

کلیدواژه ها:

طلاق ، استانهای ایران ، مدل لاجیت ، دادههای شبهتابلویی ، ریز دادههای طرح هزینه درآمد خانوار