بررسی و برازش مدل اثرگذاری مسئولیت پذیری اجتماعی بانوان بر تحقق شاخص های توسعه پایدار در سازمان های ورزشی

مسئولیت پذیری اغلب به نوعی ارتباط بین افراد و محیط کار آنها مربوط می شود. هدف از مطالعه حاضر ارائه مدل اثرگذاری مسئولیت پذیری اجتماعی بانوان بر توسعه پایدار در سازمان های ورزشی است. فرضیه اصلی تحقیق وجود رابطه معنی دار میان مسئولیت پذیری اجتماعی بانوان و تحقق اهداف توسعه پایدار در سازمان می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. که به لحاظ اجرایی کاربردی و از لحاظ زمان حال نگر است. ۲۴۰ نفر از بانوان پرسنل در مجموعه های ورزشی به سوالات پرسشنامه های استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (۱۹۹۱) و توسعه پایدار رضایی (۱۳۹۶) که دارای پایایی مناسب (آلفای کرونباخ ۸۱/۰) بود، به صورت داوطلبانه پاسخ دادند. برای بررسی روابط بین متغیرها از روش مدل سازی معادلات ساختاری (AMOS) بهره گیری شد. یافته های پژوهش نشان داد که بار عاملی "تعهد اجتماعی" (۷۸/۰) بالاتر از بقیه ابعاد بود و پس از آن ابعاد "تعهد اخلاقی" با ۶۴/۰، "تعهد اقتصادی" با ۵۱/۰ و "تعهد قانونی" با ۴۴/۰ قرار دارند. همچنین، مسئولیت پذیری اجتماعی بانوان می تواند منجر به تحقق توسعه پایدار در سازمانهای ورزشی گردد. چرا که از بار عاملی ۶۷/۰ برخوردار است. در نتیجه تمامی فرضیه های تحقیق تایید می شود و با توجه به آنکه RMSEA معادل ۱۵۰/۲ می باشد، مدل نهایی از برازش کافی برخوردار است. بنابراین پیشنهاد می شود که بانوان شاغل با مقوله مسئولیت پذیری و ابعاد آن آشنا شوند، تعهد و پاسخگویی خود را افزایش و زمینه توسعه روزافزون مسئولیت اجتماعی خود را فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری اجتماعی ، بانوان ، مجموعه های ورزشی ، توسعه پایدار