مقایسه تاثیر مشاوره گروهی مبتنی بر زوج درمانی به شیوه گاتمن و سیستمی - رفتاری بر صمیمیت زناشویی زنان متاهل

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تاثیر دو روش مشاوره گروهی مبتنی بر زوج درمانی گاتمن و سیستمی-رفتاری بر صمیمیت زناشویی زنان متاهل شهر تهران می باشد. روش: پژوهش از نوع آزمایشی با اندازه گیری مکرر و با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل می باشد و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های صمیمیت زناشویی الکسیس. جی واکر و لیندا تامپسون (MIS) استفاده شد. تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام گرفت. جامعه آماری موردنظر شامل ۱۰۰ نفر از زنان متاهل شهر تهران می باشد که داوطلبانه در سال ۱۳۹۸ به مراکز مشاوره فرا ذهن و مهمید تهران مراجعه کردند. تعداد ۳۶ نفر که دارای کمترین نمرات از پرسشنامه صمیمت زناشویی بودند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه ۱۲ نفری قرار گرفتند. گروه های آزمایش و کنترل به صورت تصادفی انتخاب و هیچ مداخله ای روی گروه کنترل انجام نشد. پیش آزمون از هر سه گروه به عمل آمد و پس از پایان ۱۴جلسه۹۰ دقیقه ای زوج درمانی گروهی، پس آزمون گرفته شد و یک ماه بعد، آزمون پیگیری از گروه ها به عمل آمد. یافته­ها: نتایج  داده ها نشان داد که زوج درمانی به شیوه گاتمن و زوج درمانی سیستمی-رفتاری روی صمیمت زناشویی موثر بوده و این اثرگذاری در مرحله پیگیری هم پایدار بوده است، اما تفاوت معناداری بین این دو رویکرد ازلحاظ اثربخشی روی صمیمت زناشویی دیده نشد. نتیجه­گیری: با توجه به اثربخشی رویکردهای مورد مطالعه ، توصیه می شود از این رویکردها در مراکز مشاوره خانواده برای افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه: زوج درمانی ، روش گاتمن ، سیستمی-رفتاری ، صمیمت زناشویی