تبیین علی معنای زندگی براساس ویژگی های شخصیتی، باورهای ضمنی هوش و انطباق پذیری

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه گری انطباق پذیری در رابطه ی بین ویژگیهای شخصیتی و باورهای ضمنی هوش با معنای زندگی صورت گرفت.روش: این پژوهش از نوع همبستگی در قالب مدل معادلات ساختاری ارائه شده است. جامعه ی پژوهش دربرگیرندهی دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود. از جامعه‎ آماری مذکور ۳۱۵ دانش آموز دختر (۱۷۰) و پسر (۱۴۵) پایه دهم و یازدهم دبیرستان در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ به روش نمونه گیری دردسترس مورد بررسی قرار گرفتند. آنان به پرسش نامه معنای زندگی (استگر و همکاران، ۲۰۰۶)، مقیاس انطباق پذیری (مارتین و همکاران، ۲۰۱۲)، مقیاس باورهای ضمنی هوش (عبدالفتاح و ییتس، ۲۰۰۶)، سیاهه شخصیتی نئو (کاستا و مک کری، ۱۹۸۵) پاسخ دادند.یافته‎ها: در بخش یافتهها نیز مشخص شد که ویژگیهای شخصیتی از راه انطباق پذیری بر معنای زندگی اثر دارد. افزون بر این، نشان داده شد که باور به افزایشی و ذاتی بودن هوش بر معنای زندگی از راه انطباق پذیری اثر معنادار دارد.نتیجه‎گیری: زمانی که در نهادهای آموزشی و تربیتی به ویژگیهای شخصیتی، باورهای ضمنی هوش توجه ویژه شود سازگاری افراد افزایش پیدا میکند و آنان را برای موفقیت جنبه های گوناگون زندگی بالاخص معنای زندگی آماده میسازد.

کلیدواژه ها:

معنای زندگی ، ویژگیهای شخصیتی ، باورهای ضمنی هوش ، انطباقپذیری