طراحی زنجیره تامین بر اساس برنامه ریزی تصادفی دومرحله ای میانگین-ارزش در معرض خطر شرطی با امکان اختلال در مراکز توزیع

در سال های اخیر، یک حرکت قوی به سمت ادغام تصمیم های استراتژیک و تاکتیکی صورت گرفته است. تصمیم های استراتژیک مانند تخصیص مکان دارای اثرات بلندمدت بوده و به راحتی قابل تغییر نمی باشند و تصمیم های سطح تاکتیکی شامل برنامه ریزی میان مدت در محدوده یک ساله مانند سیاست های حمل ونقل می باشد. ادغام سطوح مختلف تصمیمات در زنجیره تامین به کاهش هزینه های کلی و بهبود عملکرد آن کمک می کند. در پژوهش حاضر یک مدل تصادفی دومرحله ای میانگین- ارزش در معرض ریسک شرطی برای تخصیص مکان و محاسبه جریان مواد خام و کالاهای ساخته شده یک زنجیره تامین چندمحصولی-چندسطحی مورداستفاده قرار می گیرد. در مدل پژوهش، مراکز توزیع می تواند در دو نوع قابل اطمینان (بدون امکان اختلال) و غیر قابل اطمینان (با امکان اختلال) انتخاب شوند. منابع نا اطمینانی در مدل شامل هزینه های حمل ونقل، تقاضای مشتریان نهایی و احتمال اختلال در مراکز توزیع می باشد. مدل پژوهش از ارزش در معرض ریسک شرطی به همراه ضریب ریسک گریزی برای کنترل ریسک ناشی از فاصله گرفتن زیاد از مقادیر مورد انتظار هزینه استفاده می کند. مدل طراحی شده درنهایت به کمک شبیه سازی مونت کارلو به یک برنامه ریزی خطی تک سطح تبدیل می گردد. در پایان ضمن یک مثال عددی، به پیاده سازی مدل و تحلیل حساسیت آن اقدام می گردد.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، برنامه ریزی تصادفی دوسطحی ، ارزش در معرض ریسک شرطی ، امکان اختلال