بررسی تحلیلی و مقایسه عملکرد استفاده از مهاربندی شورون در دو شکل متعارف و مجهز به میراگراصطکاکی به منظور بهسازی قابهای ساختمانی فولادی

امروزه استفاده از شیوههای نو در جهت احداث ساختمانهای جدید و بهسازی ساختمانهای موجود با درنظرگرقتن ملاحظات اجرایی، زمانی واقتصادی و... اجتنابناپذیر مینماید. در این مقاله به بررسی میزان اثر بخشی یکی از شیوههای غیرفعال کنترل ارتعاشات لرزهای در سازهها برایبهسازی سازهها(بهویژه فولادی) پرداخته شده است. برای این کار از مدلسازی و تحلیل غیرخطی سازه اولیه و بهسازی شده در نرم افزار بهره بردهشد. که از قیاس نتایج دیده می شود که استفاده از این شیوه به منظور بهسازی علی رغم سادگی مکانیسم و کاربست، میتواند تاثیر در خور توجهی در پاسخهای دینامیکی نظیر برش پایه قاب اولیه و تغییر مکان انجام شده و... در بر داشته باشد

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، کنترل غیر فعال ، میراگر اصطکاکی ، مهاربندی شورون ، تحلیل غیر خطی