تحلیل عدالت فضایی در توزیع و دسترسی به کاربری های شهری نمونه موردی شهرشیروان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 235

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HAMYARCONF19_005

تاریخ نمایه سازی: 15 بهمن 1402

چکیده مقاله:

از مهم ترین عوامل در برنامه ریزی شهری، استفاده از فضاها و توزیع مناسب و به عبارتی کامل تر عدالت فضایی است. در این راستا کاربری ها و خدمات شهری ازجمله عوامل موثر و مفیدند که با پاسخگویی به نیاز جمعیتی افزایش منفعت عمومی و توجه به استحقاق و شایستگی افراد می توانند با برقراری عادلانه تر، ابعاد عدالت فضایی، عدالت اجتماعی و عدالت اقتصادی را برقرار نمایند. در این پژوهش که از نوع کاربردی است و با روش توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته است. توزیع فضایی کاربری های شهری شهر شیروان از منظر عدالت فضایی موردبررسی قرارگرفته است. برای تهیه نقشه های کاربری شهری شهر شیروان با استفاده یکسری داده جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل های آمار فضایی استفاده شده است. ازاین رو در گام اول الگوی توزیع فضایی در نرم افزار GIS با استفاده از دستورهای دسترسی، بافر و تراکم نقشه های موجود از کاربری های شهر شیروان تهیه شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با بررسی میزان نابرابری ها در توزیع خدمات شهری ازجمله کاربری ورزشی، مراکز فرهنگی، مراکز امدادی و فضاهای سبز می توان به شناسایی الگویی فضایی بی عدالتی در سطح شهر شیروان پی برد تا مسئولین شهری با عمل آگاهانه در توزیع فضایی خدمات و منافع اجتماعی، نابرابری ها فضایی را کاهش دهد و به دنبال آن کیفیت زندگی شهروندان ارتقا پیدا کند بر همین اساس در پژوهش حاضر پس از گردآوری اطلاعات و داده های پایه ای لازم، ابتدا چگونگی الگوی توزیع فضایی کاربری های شهری در محیط نرم افزار Arc GIS با استفاده از تراکم، بافر، دسترسی بررسی شد. همچنین با استناد به نقشه ها و داده های موجود کاربری ورزشی وفضای سبز، فرهنگی وامدادی در سطح شهر شیروان می توان اشاره کرد در وضعیت ضعیف قرار دارند این نشان می دهد مبنی بر اینکه بین پراکنش و دسترسی به اماکن ورزشی و فضاهای سبز در شهر شیروان با اصول و راهبردهای عدالت فضایی اختلاف معناداری وجود دارد. نتایج حاصل شده از این پژوهش نشان می دهد که عدالت فضایی اماکن ورزشی، فضاهای سبز و مراکز فرهنگی و مراکز امدادی با تراکم جمعیت در سطح شهر شیروان رعایت نشده است و ازاین رو توزیع ناعادلانه بر اساس عملکرد منطقه ای در شهر شیروان قابل مشهود است که این تشدیدکننده ی بی عدالتی فضایی در شهر شیروان هست.

نویسندگان

زهره پیرزاده

دانش آموخته ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

سجاد رازقی

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران