تبیین و شناخت رابطه بین ایجاد روابط اجتماعی گسترده بین جامعه میزبان و میهمان جهت صنعت گردشگری روستایی و توسعه پایدار و نقش آموزش در آن

در سال های اخیر، صنعت گردشگری روستایی در برنامه های توسعه پایدار منطقه ای و ملی مورد توجه قرارگرفته است. نگرش ساکنین و میزان پذیرش آنها در قبال گردشگران غیر بومی موقت یا گردشگران دارای خانه های دوم در موفقیت یا شکست برنامه های توسعه ای روستایی بسیار اهمیت دارد. امروزه گردشگری به صنعتی مهم و درآمدزا در جهان تبدیل شده است که توجه اغلب کشورها را به عنوان یکی از مهمترین زمینه های کسب و کار به خود جلب کرده است. لذا هدف تحقیق پیش رو بررسی جامعه شناسانه صنعت گردشگری روستایی و راهکارهای کارآمد توسعه پایدار آن در ج .ا .ا می باشد. در این پژوهش از روش تحقیق پیمایشی استفاده شده است و با توجه به همگونی و تجانس جامعه روستایی منطقه افجه، حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در سطح خطای۰۵/۰ برابر با ۲۹۵ نفر برای مطالعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از معمولی ترین و متداول ترین وسیله جمع آوری اطلاعات یعنی پرسشنامه استفاده شده است و برای بخش نظری تحقیق از مطالعات اسنادی استفاده شد.

کلیدواژه های تبیین و شناخت رابطه بین ایجاد روابط اجتماعی گسترده بین جامعه میزبان و میهمان جهت صنعت گردشگری روستایی و توسعه پایدار و نقش آموزش در آن:

توسعه پایدار ، عوامل جامعه شناختی ، روابط اجتماعی ، گردشگری روستایی ، مشارکت مردم ، آموزش