دلایل تخلفات ساختمانی و تبعات آن در پروژه های شهرسازی

با افزایش صنعت ساختمان سازی در جهان، برای افزایش استانداردهای ساختمان ها، ضوابط و قوانینی نهاده شد که به هنگام اقدام به ساخت و ساز، باید آنها را کاملا رعایت کرد. این ضوابط و قوانین شامل همه بخش های ساختما ن سازی اعم از استحکام، نما، موارد بهداشتی، ارتفاع، مساحت، تعداد طبقات، موارد مربوط به پروانه ساختمانی، نوع کاربری، تغییر، تبدیل و افزایش ساختمان و مواردی از این دست می شود. در صورتی که این موارد در ساختمان سازی نقض شود تخلف خوانده شده و با آن به صورت قانونی مقابله می شود. در راستای ساماندهی این پدیده شهری برای جلوگیری از ادامه ساخت و ساز های غیرمجاز باید اختیارات و مجوزهایی به شهرداری ها داده شده باشد که مقررات ماده ۱۰۰ قانون شهرداری دربردارنده بخشی از این اختیارات و مجوزها برای شهرداری ها است. شهرداری در مقام جلوگیری از تخلفات ساختمانی نمی تواند راسا و مستقیما اقدام به تخریب بنا نماید بلکه باید پرونده تخلف ساختمانی را به کمیسیون ماده صد قانون شهرداری ارسال کنند و منتظر رای کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری بماند. انحراف ساخت وسازها از مقررات فنی، معماری و شهرسازی در شهرهای ایران واقعیتی آشکار و در حال گسترش است. علی رغم جریمه های در نظر گرفته شده، همچنان در شهرها و به ویژه کلان شهرهای کشور در حال افزایش است. به منظور جلوگیری از بروز و گسترش تخلفات ساختمانی، لازم است ماهیت این مسئله و دلایل وقوع آن از هر جهت مورد بررسی قرار گیرد. نتایج بررسی ها نشان می دهد بین نگرش درآمدزایی شهرداری به پدیده تخلف ساختمانی و به عبارتی فروش ضوابط و مقررات ساخت وساز شهری، ناکارآمدی سیستم نظارت بر ساخت وسازهای مسکونی و بوروکراسی اداری صدور پروانه و پایان کار ساختمان با وقوع تخلفات ساختمانی، هم بستگی نسبتا بالایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

قانون شهرداری ، شهرداری تهران ، ساختمان سازی