بررسی توزیع وزنی ذرات معلق اتمسفری در منطقه حکیمیه (شمال شرق تهران)

تحقیقات زیادی در جهت شناخت تاثیرات کمی و کیفی ذرات معلق اتمسفری بر بهداشت فردی انجام شده است. براساس نتایج این پژوهش­ها نوع توزیع وزنی ذرات معلق ارتباط مستقیمی با اثرات بهداشت و سلامتی آن ها دارد. از طرفی هم جهت باد غالب تاثیر بسزایی در این روند دارد. با توجه جهت باد غالب در کلانشهر تهران جهت بررسی نحوه توزیع وزنی ذرات معلق اتمسفری در منطقه حکیمیه تهران (شمال شرقی تهران)، با استفاده از نمونه­بردار ایمپکتور بصورت ماهیانه در طول یک سال از مهرماه ۱۴۰۰ تا شهریور ۱۴۰۱ نمونه برداری صورت گرفت. جهت ارزیابی دقیق نتایج، ایستگاه میدان آزادی جهت مقایسه ایستگاه پایش اصلی انتخاب و نمونه برداری همزمان صورت گرفت. نتایج نشان می­دهد که حدود ۲/۱۸ درصد از ذرات معلق در این منطقه مورد مطالعه، قطری کمتر از ۴/۰ میکرومتر را داشته و بیش از ۷/۳۰ درصد از ذرات کمتر از ۷/۰ میکرومتر دارند. این درحالی است که میانگین کل ذرات در این منطقه µg/m۳ ۳/۴±۵/۱۱۷ بود. در ایستگاه آزادی کمتر از ۸/۲۱ درصد از ذرات معلق جمع­آوری شده قطری کمتر از ۷/۰ میکرومتر را داشتند. در حالی که میانگین غلظت در این منطقه µg/m۳ ۸/۲±۶۱/۱۶۶ بود. با توجه به نتایج به دست آمده، ساکنان نواحی شرق و شمال شرقی تهران در طول شبانه­روز در تماس بیشتری با ذرات ریز و قطری کمتر از ۷/۰ میکرومتر قرار داشته که این شرایط در فضای داخلی اماکن مسکونی، اداری و تجاری منطقه نیز تاثیرگذار است. با توجه به خطرپذیری ذرات کوچکتر از ۲ میکرومتر برای دستگاه تنفسی، با آگاهی از این موضوع می­بایست تدابیر لازم در خصوص مدیریت زمان حضور در فضای بیرون و همچنین ایجاد زیرساخت لازم در جهت محدود کردن نفوذ ذرات به محیط داخل صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق اتمسفری ، توزیع وزنی ، حکیمیه ، ایمپکتور