سنجش کیفیت و میزان برخورداری زنان ازسیستم حمل ونقل شهری

هدف از انجام این پژوهش، سنجش کیفیت و میزان برخورداری زنان از سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در دو حوزه جنوب غربی و شمال شرقی شهر مشهد است. ازاین رو در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و روش بهترین- بدترین به بررسی سنجش کیفیت سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در دو حوزه جنوب غربی و شمال شرقی شهر مشهد جهت برخورداری زنان از آن، پرداخته شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی است. اطلاعات و داده ها، از طریق مطالعات میدانی با ابزار پرسش نامه از میان مخاطبان سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در این دو حوزهو اطلاعات و آمارهای کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است. نتایج حاکی از آن است حوزه جنوب غربی (مناطق برخوردار) که شامل دو منطقه ۱۱و ۹ است با وزن ۷۱۶/۰ از کیفیت و میزان برخورداری بالاتری نسبت به حوزه شمال شرقی (مناطق کم برخوردار) که شامل مناطق ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ است، برخوردار است. وزن حوزه شمال شرقی ۲۸۴/۰ است. این وزن نشان از سیستم اتوبوس رانی ضعیف در این حوزه دارد و کیفیت و میزان برخورداری زنان ازسیستم حمل ونقل شهری در این نواحی بسیار پایین است.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل شهری ، تراکم های ترافیکی ، تحلیل سلسله مراتبی ، روش بهترین- بدترین