برآورد هزینه کاهش ظرفیت عملکردی ناشی از جراحت های ترافیکی در ایران

شاخص ظرفیت عملکردی به مقیاس اختصاری جراحت مربوط شده و به پیامدهای یک سال بعد از جراحت تعلق می گیرد. از آن جایی که این اثر به عنوان یکی از اجزای هزینه مرتبط با بار سلامت جراحت های ترافیکی تعریف می شود، جستجوی مقدار کمی آن در این مطالعه در دستور کار قرار گرفته است. شاخص ظرفیت عملکردی توانایی های عملکردی عادی یک فرد را به ۱۰ بخش عمده تقسیم کرده و به هر بخش ضریبی بین صفر تا یک تخصیص می دهد تا بتواند نشانه ای کمی از کاهش پیش بینی شده در ظرفیت عملکردی شخص مصدوم را ارائه کند. برای کمی سازی اثر کاهش ظرفیت عملکرد، اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه هزینه مربوط به آن شامل طبقه بندی شدت جراحت، شاخص ظرفیت عملکردی در هر طبقه شدت جراحت، طول درمان، کل زمان متاثر از کاهش ظرفیت عملکرد و هزینه جمع آوری شده است. در طبقه بندی جراحات، دسته اول با میانگین هزینه ۲/۶ میلیون ریال به عنوان نماینده هزینه جراحت های سبک سهمی بالغ بر ۸۷درصد از مصدومان را به خود اختصاص داده است. شدیدترین سطح جراحات نیز با میانگین هزینه ۳/۸۱۳ میلیون ریال کمتر از یک هزارم مصدومان را در خود جای داده است. براساس این طبقه بندی، مقدار کل هزینه مربوط به کاهش ظرفیت عملکردی برای تمامی مصدومان در سال ۱۳۹۰ در حدود ۲۶۱میلیارد ریال به دست آمده است. این هزینه برای هر فرد با جراحت سبک در حدود ۴۶۰۰ریال و با شدیدترین سطح جراحت بیش از ۱۳۲میلیون ریال به دست آمده و به طور متوسط برای هر فرد مجروح در حوادث ترافیکی سال ۱۳۹۰ هزینه ای بالغ بر ۳۱۴هزار ریال را وارد کرده است.

کلیدواژه ها:

شاخص ظرفیت عملکردی ، هزینه تصادفات ، جراحت های ترافیکی ، طبقه بندی جراحت ، سرمایه انسانی