مدل سازی توسعه سیستم اتوبوس تندرو در معابر شهری

زمینه و هدف: پیشرفت فناوری و دانش حمل و نقل در سالیان اخیر، راه حل های متفاوتی را برای بهبود وضعیت حمل و نقل ارائه کرده است. یکی از بهترین راه حل ها برای رفع مشکلات ترافیکی در شهرهای بزرگ توسعه سیستم اتوبوس تندرو با ظرفیت بالا است. هدف از تدوین مقاله جاری، بررسی آثار استفاده از اتوبوس تندرو، امکان سنجی به کارگیری و بررسی ظرفیت آن در معابر شهری است.روش: روش تحقیق این مطالعه از نوع کاربردی و از نظر اجرا به روش مبتنی بر شبیه سازی انجام شده است. برای گردآوری داده های مورد نیاز از برداشت میدانی استفاده شده است. برای تحلیل ظرفیت از روابط دست نامه ظرفیت راه ها و شبیه سازی در دو حالت استفاده شده است: قبل از به کارگیری و بعد از به کارگیری اتوبوس تندرو. محدوده مطالعاتی این مقاله معبر ولنجک در منطقه یک شهرداری تهران است.یافته ها: یافته های شبیه سازی نشان داد که با اجرای مسیر اتوبوس تندرو وضعیت ترافیک برای خودروهای سواری شخصی در اوج صبح و عصر اندکی افت می کند. اما با در نظر گرفتن جذب ۱۰ درصد از ترافیک به مسیر اتوبوس تندرو نه تنها تاخیر زمانی، بلکه تمامی پارامترها شرایط پایدارتری پیدا می کنند. با در نظر گرفتن جذب ۲۰درصد از ترافیک خودروهای شخصی به اتوبوس تندرو وضعیت همه پارامترها مطلوب می شود و ظرفیت عبور خیابان هم افزایش قابل توجهی خواهد داشت. این افزایش در حدود ۳۰درصد تخمین زده می شود.نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه انجام شده اجرای مسیر اتوبوس تندرو موجب کاهش ظرفیت معبر در اختیار خودروی شخصی می شود اما ظرفیت کلی خیابان شامل تعداد افراد جابه جاشده افزایش خواهد یافت. با در نظرگرفتن جذب ترافیک انجام شده از خودروهای شخصی به حمل ونقل همگانی این وضعیت بهبود بیشتری خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سیستم اتوبوس تندرو ، تحلیل ظرفیت ، سطح سرویس ، شبیه سازی