تحلیل روان سازی جریان ترافیک توسط مدل ماکروسکوپیک حجم- چگالی در معابر شهری با الگوی کنترل رفتاری محسوس توسط پلیس راهور

امروزه تراکم ترافیک به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات در مباحث حمل ونقلی شهرهای بزرگ به شمار می آید و بر این اساس راه کارهای مختلفی جهت بهبود جریان ترافیک با توجه به افزایش سرعت سفر و نیز کاهش تاخیر در سطح خیابا نهای شریانی تعریف می شود. در این مطالعه، ضمن بررسی عوامل ماکروسکوپیک جریان ترافیک در شبکه معابر شریانی، تاثیر حضور پلیس بر بهبود این عوامل به صورت عملکردی بررسی شده و با مقایسه حالت های مختلف کنترل شبکه معابر با حضور پلیس و نیز بدون آن، مقدار کمی این پارامترها اندازه گیری شده است و در نهایت آن دسته از عوامل تاثیرگذار در ایجاد تاخیرات تراکمی و اصطکاکی که حضور پلیس می تواند بیشترین نقش را در کاهش و یا حذف آنها داشته باشد شناسایی شده است. در این راستا ضمن مطالعه موردی در خیابان آزادی به عنوان یکی از مهم ترین معابر شریانی شهر تهران، تاثیر حضور پلیس بر تغییرات سرعت متوسط سفر از ابتدا تا انتهای مسیر (مبداء تا مقصد) و نیز تقاطع های موجود به صورت جداگانه محاسبه شده و سپس عوامل موثر بر جریان ترافیک به صورت کمی و کیفی در جهت روان سازی و میزان اثرگذاری هر یک از آنها بر بهبود جریان ترافیک، ارزش یابی شده و در نهایت کنترل عبور عابران پیاده و نیز زمان بندی چراغ و در نهایت محدودیت حرکت های چپ گرد به عنوان مهم ترین عوامل قابل کنترل توسط پلیس به عنوان راه کارهای مدیریتی روا نسازی جریان ترافیک در معابر شریانی معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

سرعت سفر ، سرعت حرکت ، رگرسیون خطی ، مدل ماکروسکوپیک ، حجم-چگالی