بررسی توده های بومی عدس (Lens culinaris Medik.) از نظر تحمل به سرما در شرایط کنترل شده و شرایط مزرعه
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 152
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCB-15-48_019
تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: عدس (Lens culinaris Medik.) یکی از مهمترین گیاهان خانواده حبوبات در ایران است که در مناطق سردسیر به صورت دیم و بهاره کشت می شود. اما یکی از عوامل بازدارنده کشت پاییزه عدس در مناطق سردسیر صدمات ناشی از سرما و یخبندان است. بنابراین جهت توسعه کشت پاییزه نیاز به ارقام متحمل به تنش سرما است، اما تاکنون رقم مناسب و متحمل به تنش سرما در عدس معرفی نشده است. بنابراین در حال حاضر ارزیابی تحمل به سرما، معرفی ارقام پاییزه و در نتیجه پایداری تولید از اهداف مهم برنامه های اصلاح گیاهان زراعی در مناطق سردسیر می باشد.
مواد و روش ها: این آزمایش در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در موسسه تحقیقات دیم کشور- شهر مراغه انجام شد. مواد گیاهی شامل ۱۳ توده بومی عدس و رقم شاهد سنا بود. آزمایش در قالب طرح بلوک تصادفی با دو تکرار در شرایط دیم اجرا شد. ارزیابی تحمل به سرما در مزرعه با استفاده از امتیازدهی تحمل به سرما با پارامتر (CTR) انجام شد. جهت بررسی صفات ارتفاع بوته و تعداد دانه در بوته از پنج بوته تصادفی یادداشت برداری شد. شاخص نرمال شده پوشش گیاهی نیز محاسبه شد. ارزیابی تحمل به سرما در شرایط کنترل شده با استفاده از امتیازدهی بر اساس میزان خسارت سرما با پارامتر (CTR) انجام گرفت.
یافته ها: در آزمایش مزرعه، در تودههای بومی و همچنین رقم سنا هیچ اثری از خسارت سرما مشاهده نشد. با در نظر گرفتن عملکرد، شاخص نرمال شده پوشش گیاهی، ارتفاع بوته، بیوماس و تعداد دانه در بوته، تودههای ۴ (اردبیل- نیر- داش بلاغ) و ۱ (اردبیل- نیر- چهره برق) برتر بودند. این توده ها به ترتیب ۴۱ درصد و ۳۱ درصد افزایش عملکرد نسبت به شاهد سنا داشتند. در حالیکه نتایج شرایط کنترل شده نشان داد که توده های ۲ (اردبیل- ننه کران)، ۳ (اردبیل- دودران)، ۹ (ورزقان- اورنگ) و ۱۱ (ورزقان- صومعه دل) دارای ۹۱ الی ۱۰۰درصد بقا بودند و به عنوان بسیار متحمل شناسایی شدند. همچنین، توده های ۱ (اردبیل- چهره برق) و ۵ (مغان- جعفرآباد) دارای درصد بقای ۸۱/۵ الی ۸۲/۵ بودند و به عنوان متحمل شناسایی شدند.
نتیجه گیری: در حالت کلی، تنوع بالایی بین تودهها مشاهده شد. برخی توده ها از جمله ۴ (اردبیل- نیر- داش بلاغ) و ۱ (اردبیل- نیر- چهره برق) دارای صفات مطلوب زراعی بودند و می توان در برنامه های اصلاحی از آنها بهره برد. مقایسه شرایط مزرعه و کنترل شده نشان داد که دقت نتایج حاصل از انجام آزمایش در شرایط کنترل شده بالاتر می باشد.
کلیدواژه ها:
Autumn cultivation ، Dryland condition ، Seedling ، Seed yield ، Selectivity ، به گزینی ، شرایط دیم ، عملکرد دانه ، کشت پاییزه ، گیاهچه
نویسندگان
مژگان تبریزی وند طاهری
Dryland Agricultural Research Institute
حمیدرضا پورعلی بابا
Dryland Agricultural Research Institute
صبا کوکب
Dryland Agricultural Research Institute
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :