ارزیابی شاخص های بازآفرینی شهری در محلات ناکارآمد شهری (مطالعه موردی :محله سنگلج)

بازآفرینی شهری، رویکردی برای توسعه درون زای شهری است. این رویکرد را باید اصلی ترین رویکرد مرمت وحفاظت شهری دوران معاصر تلقی نمود. بازآفرینی شهری ، با تجدید ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگیو کالبدی و با حمایت و گسترش بخش خصوصی در فرایند توسعه مجدد مناطق فرسوده شهری گام برمی دارد. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به تبیین شاخصهای برنامه ریزی محله سنگلج تهرانبا رویکرد باز آفرینی شهری حفاظت مدار می پردازد. نوع پژوهش با توجه به ماهیت کاربردی و براساس روشتحلیلی- پیمایشی بوده است. از پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات استفاده گردید. حجم نمونه پژوهش بااستفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه گردید. نتایج پژوهش نشان داد رویکرد بازآفرینی حفاظت مدار درساماندهی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی محله سنگلج تهران تاثیر گذار است.بازآفرینی شهری می تواند توسعه همه جانبه در عرصههای اقتصادی، اجتماعی، محیطی و کالبدی را در محلهسنگلج در جهت ارتقای کیفیت زندگی فراهم کند. بازآفرینی حفاظت مدار در محله سنگلج می تواند سرمایه هاو منابع کوچک مردمی موجود در محله را جذب در جهت ساماندهی اقتصادی محله به کار گیرد در نتیجه درتنوع بخشی کارکردی و اقتصادی محله سنگلج بسیار تاثیر گذار است. این رویکرد می تواند اصالت معماری را بهمحله سنگلج برگرداند و با بهسازی محیطی محله در جهت ساماندهی زیست محیطی محله تاثیر گذار باشد.رویکرد بازآفرینی حفاظت مدار با جذب مشارکت مدنی مردم محله سنگلج می تواند در ارتقاء حس تعلق محلهای تاثیر گذار باشد و هویت محله ای به محدوده ببخشد و می تواند نقش زیادی در در برنامه ریزی و حفاظت از میراث فرهنگی و ساماندهی کالبدی محله سنگلج داشته باشد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی محله ، بازآفرینی شهری ، بازآفرینی حفاظت مدار ، محله سنگلج