بررسی تاثیر کیفیت زند گی در محیط شهری با نگرشی به مساله رضایتمندی از محل سکونت(مطالعه موردی محله قصرالدشت شیراز )

در سنجش کیفیت زندگی در محلات شهری بایستی به طور همزمان به هر دو جنبه کیفی و کمی توجه داشت.بنابراین بررسی کیفیت زندگی باید مطابق ادراک، عادات و ارزیابی ساکنین باشد؛ چرا که کیفیت زند گی، واژهای پیچیده، چندبعدی و کیفی در رابطه با شرایط و وضعیت جمعیت، در یک مقیاس جغرافیایی خاص است کههم متکی به شاخص های ذهنی و هم متکی به شاخص های عینی است. کیفیت زند گی در محیط های سکونتیشهری و از جمله شهرهای ایران، با انواع مخاطراتی که باعث کاهش رضایت ساکنان می شوند، مواجه می باشد. این پژوهش با شناسایی عوامل ارتقاء کیفیت زندگی در محلات شهری سعی دارد مشخص کند که آیا می توانبه میزان رضایتمندی سکونتی مطلوب دست یافت. همچنین پیشنهاد شده در محله قصرالدشت به عنوان موردپژوهی، برای دستیابی به کیفیت زند گی برتر، باید در زمینه های مسکن، حمل و نقل عمومی، فضاهای باز و سبزو... مداخلاتی صورت گرفته و راهکارهایی برای بهبود آن ها ارائه گردد. هدف کلی پژوهش حاضر سنجش و بومی سازی شاخص های کیفیت زند گی در محله قصرالدشت و ارائه راهکارهایی برای ارتقای کیفیت زندگی در قالب چهار بعد کالبدی- فضایی، اجتماعی - اقتصادی، عملکردی- خدماتی و زیست محیطی طراحی شده است. روش تحقیق تحلیلی توصیفی بوده و جهت ارزیابی نهایی و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش های آماری نظیر میانگین، ضر یب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی از طریق برداشت عینی محقق و مصاحبه با مسئولین و پر کردن پرسشنامه می باشد. ارزیابی ها و نتایج تحلیل نشان می دهد که رضایتمندی کلی ساکنان از محله قصرالدشت در حد متوسط است. بیشترین رضا یتمندی از معیارهای روابطهمسایگی بالا در بین ساکنان، متراژ واحد مسکونی، حس تعلق خاطر به محله و... بیان شده است. همچنینبراساس تحقیق مشخص شد که از بین ویژگی های فردی، متغیرهای جنسیت، شغل، تحصیلات و تعداد خانواردر برابر ابعاد جمعی اهمیت بیشتری بر روی رضایتمندی سکونتی تاثیرگذار هستند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، محیط شهری ، رضایتمندی از محل سکونت ، محله قصرالدشت