بررسی فاکتورهای موثر در برنامه ریزی پارک های کوهستانی با رویکرد توسعه پایدار(مطالعه موردی پارک کوهستانی دراک شیراز)

این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از حیث ماهیت و روش انجام کار توصیفی تحلیلی و روش تحقیق آن کمی است. برای سوالات پرسشنامه ۲۸ نفر از کارشناسان فعال در حوزه توسعه پایدار و فضای سبز شیراز باروش تمام شماری انتخاب شده است. تحلیل نتایج، باتوجه به نوع طیف مورداستفاده در پرسش ها، از معادلاتساختاری و تحلیل عاملی توسط نرم افزار SPSS استفاده شده است.یافته های این پژوهش حاکی از آن است کهمقدار اهمیت مولفه های اصلی در پارک کوهستانی به ترتیب امتیاز شامل پایداری زیست محیطی ۸۹ درصد،پایداری اجتماعی اقتصادی ۵۵ درصد و پایداری کالبدی عملکردی ۵۵ درصد است، بنابراین بالاترین اولویت با متغیر پایداری زیست محیطی و کمترین اولویت پایداری اجتماعی اقتصادی است. نتایج پژوهش بیان می کند که اولویت شاخص های پارک های کوهستانی در راستای ارتقای توسعه ی پایدار به ترتیب اولویت شاملپایداری انرژی ساختمان اداری، پایداری انرژی زیست محیطی، تنوع زیست بومی، حفاظت زیست محیطی، رفاه و سلامت زیستی، عدالت اجتماعی، امنیت اقتصادی، مشارکت و حضورپذیری، انعطاف عملکردی، تنوعکالبدی، منظر سبز، تنوع مسیرها، حمل ونقل پایدار، پیاده مداری و خلاقیت عملکردی است. در پارک دراک دربین سه مولفه اصلی بیشترین امتیاز مربوط به پایداری زیست محیطی به دلیل وجود بستر طبیعی کوهستان وکمترین امتیاز پایداری اجتماعی اقتصادی است.

کلیدواژه ها:

پایداری زیست محیطی ، پارک کوهستانی ، پارک کوهستانی دراک ، شیراز