شناسایی عوامل موثر بر امنیت زنان در طراحی فضای شهری نمونه موردی فاز ۸ شهر جدید پردیس

امنیت حقی بنیادین و پیش نیاز ارتقاء رفاه و سلامت مردم است. در فرایند ادراک امنیت جنسیت به عنوان مهم ترین عامل شخصیتی محسوب میشود. امنیت یک فضا به کاربریهای محاط کننده آن هم بستگی دارد. کوشش صورت گرفته در این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر امنیت زنان در طراحی فضای شهری فاز ۸ شهر جدید پردیس است. شاخص هایی همچون کیفیت شبکه معابر مبلمان شهری امنیت بافت مسکونی محصوریت، فشردگی یافت. روشنایی حمل و نقل ،ایمن حس تعلق نظارت اجتماعی نظارت غیر اجتماعی حیات شبانه کاربری ها، پوشش گیاهی امنیت زنان را در فضای شهری تحت تاثیر قرار میدهد که لازم است برنامه ریزان و طراحان شهری این شاخص ها را مد نظر قرار دهند. پژوهش حاضر با روش تحقیقی بر اساس یک روش ترکیبی مبتنی بر تحلیل محتوا و پیمایشی از طریق ابزارهایی چون کتابخانه ای برای تحلیل محتوا مصاحبه و مطالعات میدانی برای روش پیمایشی به حل مسئله پرداخته است بدان گونه که پس از جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق پرسشنامه هایی بر اساس سوالات نیمه ساختارمند میان ۱۸ نفر از بانوان محترم ساکن در فاز هشت شهر جدید پردیس توزیع و مصاحبه ای انجام شده که در نهایت نظرات بانوان مذکور با نرم افزار spss تحلیل گردیده است. یافته ها نشان میدهد که شاخص های مسلمان شهری حمل و نقل ایمن نظارت اجتماعی و غیر اجتماعی حیات شبانه کاربری ها در محدوده ی مورد مطالعه جهت افزایش ایمنی بانوان نیاز به توجه ویژه ای دارد و در نهایت جهت رفع موانع راهکار و پیشنهاداتی ارائه گردیده است.