تاثیر فضای سبز شهری بر کیفیت زندگی

امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابویلسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. منظور از کیفیت زندگی توجه به شاخصهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، محیطی روانی و … در رو وجه عینی (کمی) و ذهنی (کیفی) در روند برنامه ریزی شهری است. مثل شرایط تحصیل بهتر، کیفیت دسترسیف کیفیت مسکنف کیفیت فضاهای گذران اوقات فراغت، ایجاد فرصت هایی برای کنش متقابل اجتماعی و فرصت های اجتماعی (اشتغال، رفاهف مشارکت اجتماعی و …) جوهره اصلی کیفیت زندگی شهری تامین نیاز های روانی و عاطفی و اجتماعی شهروندان (مثل نیاز به امنیت زیبایی، آرامش خاطر، تعلق اجتمایی، شادی، تفریح و …) خواهد بود. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به مرور ادبیات کیفیت زندگی بر اساس فضای سبز پرداخته شود. و در قسمت نتیجه گیری آمده است : بطور کلی میتوان تاثیرات فضای سبز را بر کیفیت زندگی شهروندان بصورت زیر بیان کرد:۱- ایجاد آرامش روحی و روانی: ۲-تاثیرات مثبت در سلامت جسمی و بدنی افراد:۳- ارتقای کارایی و راندمان عملکردی افراد (افزایش بهره وری):۴-حل چالش ها و تنگناهای افراد ازطریق تبادل افکار، مشورت های دوستانه و … در کانون های رسمی و غیررسمی مستقر در پارک ها و فضاهای سبز ۵-تاثیر بر روی رفتار انسان ها و پویایی ذهنی و رفتاری آنها ۶-ماندن افراد در وضعیت های فیزیکی و روحی مناسب از طریق حضور مستمر در فضاهای سبز مثل نرمش، ورزش و … در این فضاها

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، شهری ، کیفیت زندگی