اجماع در سیستمهای محاسباتی توزیع پذیر با حضور گره های مخربرویکردی مبتنی بر بازی استاکلبرگ

تئوری بازی درمحیطهای پویا، کارایی بهتری در ساختارهای توزیعپذیردارد، زیرا مراحل زمانی تصمیم گیری در محاسبات توزیع پذیر، اغلب از یک تابع توزیع گسسته پیروی میکند و هریک از گره ها تمایل دارند در جهت رسیدن به سود بیشتر، استراتژیهای خود را بعد از محاسبات گره رهبر، دوباره در سطح شبکه به اشتراک بگذارند.هدف از این پژوهش، ترسیم مدل کلی مدل کلی بازی استاکلبرگ در سیستمهای محاسباتی توزیع پذیر در حضور گره های دوست،منطقی و مخرب است که با بهره مندی از الگوریتمهای(Leader (LD Deputes و Dynamic Leader Election(LDE) پیاده سازی شده است. نتایج پژوهش نشان داد، بازیاستاکلبرگ، بر خلاف بازی های ایستا که کارایی گره های مخرب در سیستم را افزایش می دهد و با حذف گره های غیرفعال صحیح، سیستم را به جای اشتراک گذاری به ذخیرهسازی اطلاعات ترغیب و از اجماع نهایی دور میکند، پس از تعیین گره کانونی(رهبر) و شناسایی گره های بیزاینس اطلاعات توزیع شده در سیستم را به سمت حداکثرنمایی عملکردگره های فعال؛ هدایت میکند و به این ترتیب تمایل سیستم را در رسیدن به اجماع نهایی افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

محاسبات توزیع پذیر ، الگوریتم گره رهبر ، گره مخرب ، تئوری بازی ، مدل استاکلبرگ