تاثیر بهینه سازی نگهداشت فضای سبز شهری در راستای رفاه شهروندان

فضای سبز و پارک یکی از نیازهای زندگی شهری است و بخشی از شهر به شمار می رود که کارکردهای زیادی دارد. ازمحیط زیستی تا اجتماعی و فرهنگی. با توجه به رشد و گسترش بی رویه ی شهرنشینی و ماشینی شدن زندگی، چنینفضاهای ضرور به نظر می رسند که می توان به هر بخش از کارکردهای آن به صورت مختصر اشاره کرد: یکی از کارکردهایمهم فضای سبز وپارک ها، کارکرد زیست محیطی آن است که میتواند به کمترشدن آلودگی هوا، جذب گرد و خاک، تولیداکسیژن و جذب کاربن های اکساید، کنترل تشعشات و نور، کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی کمک کند و یک شهر سالمو تمیز از نظر آب و هوا باشد.فضاهای سبز یکی از عناصر مهم محیط زیست شهری است که با ایفای نقش هایی چون جذبپرتوهای مادون قرمز خورشیدی، جذب گرد و غبار هوا، تولید اکسیژن، از بین بردن بسیاری از باکتری ها و قارچ های تکسلولی مضر و همچنین ایجاد فرح بخشی در انسان روز به روز بر اهمیت حفظ و توسعه آن در جوامع افزوده می شود. ریشهارتباط و علاقه انسان به گیاه و درختان از سال های بسیار دور و شاید از دوران انسان های اولیه نشات می گیرد و بی شکحیات آدمی مستقیما تحت تاثیر محیط زیست محل زندگی اوست. اما امروزه مفهوم شهر بدون وجود فضای سبز ، قابلتصور نیست. پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی معضلات زیست محیطی، موجودیت فضای سبز و گسترش آن را بهعنوان ریه های تنفسی شهرها اجتناب ناپذیر کرده است. اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که بهعنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و نبود آن به معنی عدم وجود سلامت و تندرستی در شهرهاتلقی می شود.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، شهر ، رفاه ، شهروندان