بررسی تاثیر تجارب آسیب زای دوران کودکی بر گرایش به افکار خودکشی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تجارب آسیب زای دوران کودکی بر گرایش به افکار خودکشی می باشد. روش پژوهش، از نوع مطالعات توصیفی و همبستگی و کاربردی و جامعه آماری، افراد شرکت کننده در پژوهش به صورت مجازی در کانال ها و گروه ها بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. یافته ها حاکی از آن بود که تجارب آسیب زای زندگی در دوران کودکی، همچون خشونت های خانوادگی، تعرض های جنسی، مشاهده قتل، خودکشی، مرگ عزیزان و بی توجهی خانواده می تواند به عنوان تروما نقش مهمی در افزایش افکار خودکشی در بزرگسالی باشد. بنابراین طبق یافته های پژوهش مشخص شد که در صورت وجود تروماهای دوران کودکی با افزایش افکار خودکشی در آینده مواجهه خواهیم شد.

کلیدواژه ها:

تجارب آسیب زا ، افکار خودکشی ، دوران کودکی