مقایسه فراوانی اختلالات روانپزشکی در فرزندان ۱۸-۶ سال والدین مبتلا به اختلال دوقطبی و اعتیاد مراجعه کننده به بیمارستان کارگرنژاد کاشان در سال ۱۴۰۰

اختلال دوقطبی (BD) یک بیماری شایع است که با عوارض، مرگ و میر و وراثت پذیری همراه است. اختلال دوقطبی در والدین ممکن است فرزندان آنها را تحت تاثیر قرار دهد. اعتیاد یکی از مشکلات اصلی جوامع بشری است که در کشورهای در حال توسعه رایج است. علاوه بر این، باعث مشکلات شخصیتی و اجتماعی و خانوادگی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه فراوانی اختلالات روانپزشکی در فرزندان والدین مبتلا به اعتیاد و اختلال دو قطبی و مقایسه آن با گروه کنترل بود. برای این مطالعه مقطعی، سه گروه شامل: (۱) فرزندان والدین معتاد، (۲) فرزندان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی و (۳) گروه کنترل، مورد بررسی قرار گرفتند. سپس با پرسشنامه اختلالات خلقی و اسکیزوفرنی کودکان (K-SADS) مصاحبه هایی با فرزندان انجام شد. داده ها با آزمون های آماری کای اسکوئر و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این بررسی نشان داد که فراوانی اختلال خلقی در کودکان با والدین مبتلا به اختلال دوقطبی به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (۰۳۱/۰=p). در کودکان با والدین معتاد اختلال رفتاری به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (۰۴۱/۰=p). با این حال، اختلاف معنی داری بین این سه گروه در فراوانی اختلال اضطرابی، اختلال سایکوتیک و اختلال تیک وجود نداشت. ابتلای والدین به اعتیاد و اختلال دوقطبی می تواند منجر به افزایش برخی اختلالات روانپزشکی در فرزندان شود. بنابراین پیگیری، تشخیص زودهنگام، درمان و پیشگیری از این اختلالات در فرزندان والدین مبتلا به اعتیاد و اختلال دوقطبی ضروری است تا هزینه های بهداشتی کاهش یافته و موجب بهبود سیستم سلامت شود.

کلیدواژه ها:

اختلال دوقطبی ، اعتیاد ، اختلالات روان پزشکی