جانمایی فرودگاه ها با رویکرد ایمنی، با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره

امروزه جانمایی فرودگاه ها بر اساس رهیافت های علمی روز دنیا به عنوان یکی از شاخصه های توسعه یافتگی در جوامع بشری همواره مدنظر دستگاه های حاکمیتی و کارشناسی دنیا بوده و خواهد بود. به هرحال احداث فرودگاه با ملاحظات مربوط به آن، فضای قابل توجهی را در مجاورت یک شهر نیاز دارد که مستلزم برنامه ریزی دقیق و مطالعه همه جانبه ازنظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، زیست محیطی و امنیتی هست، و محل آن از جهت موقعیت طبیعی، زمین شناسی، هواشناسی و پدافند غیرعامل، باید مناسب باشد. جنبه دیگر این اقدامات در حوزه های فرودگاهی مشخص نمودن نوع تهدید و تدوین رویکرد پدافندی و امنیتی متناسب با آن است که در فرودگاه ها به دلیل نوع کارکرد و ساختار، طیف متنوعی از تهدیدات را برای آن ها می توان متصور شد. مکان یابی فرآیندی است که از طریق آن می توان بر اساس شرایط تعیین شده برای یک کاربری مشخص و با توجه به منابع و امکانات موجود، بهترین محل مناسب را تعیین نمود. در این تحقیق از روش توصیفی - تحلیلی بهره گیری شده است و ازنظر نوع اجرا با استفاده از تکنیک های سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش سلسله مراتبی (AHP) انجام شده است. روش نمونه گیری در این پژوهش، شیوه طبقه ای است که از طریق نمونه گیری هدفمند ساده به طبقه های جامعه نمونه دسترسی پیداشده است. در این تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است و با مراجعه مستقیم به خبرگان و متخصصین در این حوزه جهت پاسخگویی به پرسشنامه اقدام شده است. پس از پاسخگویی به پرسشنامه ، سنجش میزان وزن معیارهای تحقیق با بررسی سه معیار عوامل فیزیکی، عوامل هوانوردی و عوامل زیست محیطی حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

جانمایی فرودگاه ، مولفه های ایمنی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، سلسله مراتبی ، مدل