بررسی نقش ادراک بیماری به عنوان میانجی بین متغیرهای شخصیتی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سکته قلبی، مطالعه مقطعی
محل انتشار: مجله تازه های پژوهشی روان تنی، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 97
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CPR-1-2_003
تاریخ نمایه سازی: 10 بهمن 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: ادراک بیماری می تواند سلامت روانی و توانایی فرد را درتطابق با بیماری تحت تاثیر قرار دهد. خصوصیات شخصیتی می تواند روی نحوه زندگی و کیفیت زندگی فرد موثر باشد. هدف این مطالعه، بررسی نقش ادراک بیماری به عنوان میانجی بین متغیرهای شخصیتی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سکته قلبی بود.
مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی ۱۹۳ بیمار دچار سکته قلبی که حداقل ۶ تا ۱۲ماه از آن گذشته بود، انجام شد. افراد با شیوه نمونه گیری دردسترس از درمانگاه های قلب و عروق بیمارستان شهیدچمران، الزهرا و خورشید شهر اصفهان انتخاب شدند. با استفاده از مقیاس های ادراک بیماری، کیفیت زندگی و پرسش نامه ۵ عاملی شخصیت مورد بررسی قرار گرفتند. داده های با روش تحلیل مسیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه ۱۲۸ نفر از شرکت کنندگان مرد (۶۶/۳۲ درصد) و ۶۶ نفر زن (۳۳/۶۸ درصد)، با میانگین سنی ۱۰/۷±۶۱/۴ بودند. در ابعاد شخصیت، بین بعد روان رنجوری با ادراک بیماری ارتباط معنادار مشاهده شد (۵۶۱/P=۰/۰۰۲ ,RW=۰ ) و سایر ابعاد شخصیت ارتباط معنادار با ادراک بیماری نداشتند. درحالی که ادراک بیماری با کیفیت زندگی رابطه معنادار و منفی داشت (۰/۲۱۹-=P=۰/۰۱۰, RW) و دو بعد برون گرایی با (۰/۷۵۵=P=۰/۰۰۰, RW) و توافقی بودن نیز با کیفیت زندگی (۰/۵۱۶-= P=۰/۰۱۵, RW) ارتباط معناداری داشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد متغیرهای شخصیتی به طور مستقل روی کیفیت زندگی موثرند و تنها ویژگی های خشم، خصومت و نگرانی در قالب بعد روان رنجوری با تاثیر مستقیم بر ادراک بیماری، روی کیفیت زندگی تاثیر منفی داشته است.
کلیدواژه ها:
Disease perception ، Personality ، Quality of life (QoL) ، Heart attack ، ادراک بیماری ، شخصیت ، کیفیت زندگی ، سکته قلبی
نویسندگان
Gholamreza Kheirabadi
Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
Reza Bagherian Sararoudi
Department of Health Psychology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
Sodeh Talebi
Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
Farinaz Khodadadi
Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :