انواع قرار بازداشت موقت در آیین دادرسی کیفری جدید مصوب ۱۳۹۲ ایران و اصلاحات بعدی

قرار بازداشت موقت قراری است که محدودیت آزادی افراد را به همراه دارد. این ایجاد محدودیت و سلب آزادی بایستی حد وحصری داشته و تحت ضابطه درآید. لذا باتوجه به عدم سنخیت این قرار با اصل برائت و همچنین با مدنظر قرار دادن سودمندی و مزایای این قرار در برخی موارد قانونگذار ملزم به قانونگذاری در این مورد البته بارعایت تمامی جوانب آن بویژه رعایت حقوق متهم میباشد. چالش اساسی پیش روی قرار بازداشت موقت آن است که این قرار در مرحله تحقیقات مقدماتی صادر میشود، مرحله ای که هنوز حکم محکومیتی صادر نشده و شخص، فقط در مظان اتهام قراردارد. بنابراین روانه زندان کردن چنین شخصی منصفانه نیست. این مقاله در پی بررسی شرایط قرار بازداشت موقت، محاسن و ایرادات آن است. نتایج تحقیق نشان میدهد بازداشت موقت علی رغم جنبه منفی آن، در جرائم مهمی چون قتل عمدی و اختلاس های کلان آثار مثبتی دارد و مانع فرار متهم و نابودی ادله میگردد. حتی در برخی پروندهها موجب حفظ امنیت و جان خود متهم نیز می باشد. لذا با وجود ایراداتی دربازداشت موقت مانند ناقض حق آزادی بودن، مجازات متهم محکوم نشده، متحمل کردن هزینه فراوان به سیستم قضایی دولت، غیر قابل جبران بودن خسارات معنوی وارده به اشخاص به اشتباه بازداشت شده است.از سوی دیگر با مد نظر قراردادن جنبه های مثبت آن تنها راه این است که به قراربازداشت موقت به عنوان قراری بد و مضر اما سودمند و ضروری نگریسته شود و بد بودن آن را با ایجاد شرایط و ضوابط دقیق، تعدیل نماییم و آن را با توجه به سیاست تقنینی مترقی امروزی محدود کرده و فقط در شرایط استثنایی و آن هم فقط در جرایم سنگین مصرح در قانون به کار بندیم.

کلیدواژه ها:

قانون ، قرار بازداشت موقت ، آیین دادرسی ۱۳۹۳ ، ایران