نقش بازی های آموزشی در ایجاد شخصیت و هویت دانش آموز

بازی یکی از فعالیت های اساسی کودکان است و کودکان از راه بازی، دنیای اطراف خود را می شناسند و آن را تجربه می کنند. کودکان هنگام بازی می توانند به نتیجه رفتار خود پی ببرند، دیدگاه ها و احساساتشان را بیان نمایند با خیال پردازی، آرزوهایشان را به واقعیت نزدیک نمایند و بر نگرانی ها و اضطراب های خویش فائق آیند. کودک در حین بازی می تواند به توانایی های جسمانی خود پی ببرد و در تقویت و ایجاد مهارت سعی و تلاش نماید. ازاین رو ارزش بازی در ابعاد مختلف چون ارزش جسمانی، عاطفی، شناختی، اخلاقی و. . . قابل ذکر است. فعالیت های طبیعی کودکان در بازی متجلی می شود و از آنجا که کودکان هنوز از استدلال و منطق برخوردار نیستند، نمی توانند برداشت منطقی از جهان داشته باشند. بنابراین آن ها در جریان بازی، برای رسیدن به اهداف گوناگون تلاش می نمایند و احساسات و افکار خود را در بازی به نمایش می گذارند. بازی کودکان متاثر از مجموعه عواملی چون محیط، همبازی، فضای بازی، اطرافیان و مسائل ارتباط جمعی و. . . می باشد که هر یک به نحوی در روند بازی تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

بازی ، هویت بخشی ، شخصیت ، یادگیری.