تاثیر الگوبرداری و تقلید در حوزه نوسازی شهرهای میانی و کوچک ؛ نمونه مطالعاتی : شهر آستانه اشرفیه

شهرسازی مدرنیستی تفکری از یکسان سازی سیمای شهرها را در طراحی شهرها ایجاد نمود که به دنبال آن شهرهای درحالتوسعه کوشیدند تا خود را هرچه بیشتر با سیمای شهرهای بزرگ دنیا مشابه سازند و این رویکرد حتی به شهرهای کوچک تر نیز تسری یافت . رد پای این رویکرد را می توان در نوسازی بافت های فرسوده نیز یافت . این مطالعه با بررسی نمونه طرح حرم شهر آستانه اشرفیه ، با تحلیل جنبه های الگوبرداری شده از نمونه های مشابه کلانشهری ، پیامدهای تقلید در آن را ارزیابی نموده است . نتایج نشان دادند که در این طرح به زمینه های اقلیمی و مذهبی شهر توجهی نشده و از نمونه های طرحهای حرم امام رضا (ع) در مشهد و نیز بزرگراه نواب در تهران بهره گرفته شده است . به نظر می رسد توجه به معماری بومی منطقه ای گیلان و پتانسیل های تحریک توسعه در بافت فرسوده در کنار تقویت پایداری سکونت بتوانند اصلی ترین راهکارهای مداخله در بافت فرسوده این شهر باشند.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، پایداری سکونت ، زمینه گرایی ، تقلید و الگوبرداری ، شهرهای کوچک و میانی