مرور زمان در حقوق مالیاتی با نگاهی به حقوق فرانسه

جوامع بشری از بدو شکل گیری به دنبال یافتن راهی برای تامین نیازهای خود بوده اند. برای نیل به این هدف وضع و وصول مالیات به عنوان مهمترین راه مطرح شده است. با شکل گیری جوامع شهری و توسعه آنها و به موازات آن افزایش مالیات ها، حقوق دانان مالیه عمومی اصولی را برای بهبود وضع و وصول مالیات مطرح کرده اند. از جمله اصولی که در زمره مباحث حقوق مالیاتی مورد بحث و دقت نظر قرار میگیرد مسئله مرور زمان است قاعده مرور زمان یکی از اصول و قواعد حقوق مالیاتی است که در بسیاری از سیستم های حقوقی به کار میرود. این قاعده بر اساس اصل عدالت و تعادل در تحصیل مالیات ها تعبیر میشود و به طور کلی به معنای این است که هرگونه مالیات وارد شده باید در یک بازه زمانی مناسب و منطبق با شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه برگشت داده شود. قانون مالیاتها از نهادی تحت عنوان مرور زمان نام برده است. مرور زمان مالیاتی در ماده ۱۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم پذیرفته شده است و در خصوص انواع مالیات بر درآمد مجری خواهد بود؛ این اصل صرفا در مرحله تشخیص و به مدت پنج سال از تاریخ سررسید پرداخت مالیات میباشد در صورتی که در قوانین مالیاتی فرانسه مرور زمان هم در مرحله تشخیص و هم در مرحله وصول پیش بینی شده است و مدت آن در مرحله تشخیص چهار سال و در مرحله وصول سه سال است. عدم توجه به اصل مرور زمان مالیاتی در مرحله وصول مالیات و مدت محدود مرور زمان در مرحله تشخیص مالیات با توجه به ضعف نظام مالیاتی از جمله نقایص نظام مالیاتی ایران است.

کلیدواژه ها:

قاعده مرور زمان ، نظام مالیاتی وصول مالیات ، تشخیص مالیات