پدافند غیرعامل و برنامه ریزی رفاه اجتماعی مبتنی بر آمایش سرزمین

پدافند غیرعامل به عنوان یکی از راهکارهای مهم تقویت زیرساختهای فرهنگی و اجتماعی میباشد. آمایش سرزمین بهعنوان یکی از مهمترین راهکارهای مطرح در شناسایی فقر و محرومیت ملی و منط قهای و تامین رفاه اجتماعی شهروندان میباشد. این مفهوم با نگرش بازده پایدار و درخور، بر حسب توان و استعداد کیفی وکمی زمین برای استفاده های مختلف انسان، به تعیین نوع کاربری از زمین می پردازد. بنابراین از هدر رفتن منابع طبیعی و ضایع شدن محیط زیست و در نتیجه از فقر انسانی میکاهد.با توجه به اینکه فرایند توسعه، فرایندی چند بعدی میباشد، آمایش سرزمین بهعنوان یکی از اهرم های توسعه و رفاه اجتماعی نیز در سطوح و لایه های مختلف مطرح میباشد که میتوان به سطوح محلی یا ناحیه ای، منطقه ای، استانی و ملی اشاره نمود. بنابراین بررسی نقش و تاثیر آمایش سرزمین در تامین رفاه شهروندان موضوعی است که با مولفه ها و شاخصهای رفاه و توسعه اجتماعی در ارتباط مستقیم میباشند. در این نوشتار به تاثیر رابطه دوسویه آمایش سرزمین با توزیع جمعیت، تحصیلات، مشارکت و امنیت اجتماعی و اقتصادی پرداخته شده است.در مجموع با برنامه ریزی صحیح و عادلانه در زمینه آمایش سرزمین می توان توزیع جمعیت متناسب، جلوگیری از مهاجرت بی رویه جمعیت به برخی شهرها و استانها، افزایش سطح آگاهی و تحصیلات، توزیع عادلانه امکانات فرهنگی، افزایش مشارکت اجتماعی، افزایش امنیت به ویژه امنیت اقتصادی و رفع فقر و محرومیت و در نهایت رفاه اجتماعی شهروندان را به دست آورد.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، آمایش سرزمین ، رفاه اجتماعی ، فقر و محرومیت ، مشارکت اجتماعی ، امنیت