شناسایی عوامل موثر بر افزایش سطح چابکی سازمان جهت ارتقاء پدافند غیرعامل با رویکرد مدل ساختار تفسیری((ISM

در شرایط کنونی سازمانهای دولتی و خصوصی در معرض انواع مختلفی از حوادث و بحرانهای غیرقابل پیش بینی قرار دارند . این بحرانها دایره ای وسیع از اتفاقاتی همچون بلایای طبیعی، جن گ، تخریب اطلاعات، اعتصابات کارگری، بحرانهای مالی و حتی فعالیتهای تروریستی را در بر میگیرند، که علاوه بر وارد نمودن خسارات و هزینه های سنگین جانی و مالی، منجر به تبعات و وقوع حوادث بعدی غیر قابل جبرانی نظیر شرایط امنیتی، اقتصادی و اجتماعی گسترده ای شده و اعتبار و آبروی سازمانها و حتی دولتها را هم خدشه دار میکنند و حس اعتماد و اعتبار و قابل اتکا بودن سازمان نزد جامعه و مشتریان را از بین میبرند. براسا س این ضرورت سازمانها باید برای کاهش چنین تاثیرات و پیامدهایی و به حداقل رسانیدن آسیب پذیری ناشی از این گونه حوادث و بحرانها روش کاربردی و مناسبی داشته باشند. پروژه های پدافند غیرعامل با تمرکز بر چنین نیازی و با رویکرد ویژه رویارویی با حوادث ناشی از شرایط جنگ و با هدف کاستن از آسیب پذیری نیروی انسانی و تجهیزات حیاتی و حساس و مهم کشور، تعریف و دنبال میگردند. یکی از مهمترین تدابیر مدیران در هنگام بروز حوادث طبیعی و غیرطبیعی تامین مواد غذایی نیروها و جامعه میباشد. لذا در این پژوهش، جهت مدیریت بحران و به منظور افزایش در سرعت و توانمندی تامین مواد غذایی در هنگام بحران، شاخصهای توانمندیهای چابکی سازمانی بهعنوان یکی از تدابیر اساسی مورد شناسایی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این راستا چابکی سازمانی میتواند در زمره عوامل اساسی پدافند غیرعامل به ویژه در شاخه شبکه تامین، قرار گیرد.در بخش ادبیات تحقیق تلاش شده است تا به طور مختصر و مفید چابکی سازمانی تشریح گردد. سپس در روش شناسی تحقیق به توضیح روش تحقیق، شیوه جمع آوری اطلاعات و چگونگی تحلیل اطلاعات پرداخته می شود. نتای ج این پژوهش نشان داد که عامل مدیریت و ساختار سازمانی مهمترین تاثیر را بر سطح چابکی سازمانی دارد و همچنین شاخص شایستگی و پاسخگویی میتوانند به طور پیوسته بر افزایش سطح چابکی تاثیر گذار باشند.

کلیدواژه ها:

چابکی سازمانی ، توانمندی ، انعطاف پذیری ، پدافند غیرعامل ، مدل ساختار تفسیری