مدیریت انرژی و برنامه ریزی عملیاتی میکروگریدهای شبکه شده در یک محیط تصادفی

در این مقاله جهت مدیریت بهینه انرژی و افزایش سود حاصله، یک مدل خطی دو مرحله­ای برای هماهنگی میکروگرید­های شبکه شده به صورت پیش­اقدامانه و اصلاحی ارایه شده است. در مرحله اول، یک برنامه­ریزی یک روز جلوتر، بدون در نظر گرفتن عدم قطعیت و در یک محیط قطعی برای میکروگرید­ها صورت می­گیرد. در مرحله دوم با بهره­گیری از یک مدل تصادفی، عدم قطعیت هر میکروگرید در بهره­برداری شبکه در زمان واقعی در نظر گرفته می­شود. در مدلسازی تابع هدف مسئله، اختلاف ناشی از مرحله­های پیش­اقدامانه و اصلاحی محاسبه و لحاظ می­گردد. سناریوهای عدم قطعیت در تولید انرژی باد، خورشید و تقاضا با استفاده از توابع توزیع احتمال از شبیه­سازی مونت کارلو بدست می­آیند که سناریوهای نماینده با یک روش کاهش سناریو انتخاب می­شوند. در این مقاله از الگوریتم K-means برای کاهش سناریوها و از شاخص DB برای خوشه­بندی اتوماتیک استفاده شده است. همچنین مدیریت و کنترل بار با استفاده از برنامه پاسخگویی بار می­باشد. راهکار پاسخ به تقاضای پیشنهاد شده برای میکروگرید­ها با سه سطح از بار مفروض می­باشد که فقط سطح غیر بحرانی بار میکروگرید­ها براساس سود اقتصادی شبکه قابلیت کنترل­پذیری دارد. مدل ارایه شده بهینه­سازی، برنامه­ریزی عدد صحیح مختلط می­باشد که در محیط نرم­افزار گمز شبیه­سازی و حل شده است. هدف اصلی مدل دو مرحله­ای پیشنهاد شده مدیریت بهینه انرژی مبتنی بر اثر بخشی اقتصادی و با عملکرد مناسب شبکه می­باشد که نتایج حاصله کارایی مدل را نشان می­دهد.

کلیدواژه ها:

ریزشبکه ، مدیریت انرژی ، برنامه پاسخگویی بار