تحلیل مقایسه ای استفاده از انرژی و پیامدهای زیست محیطی در طول چرخه زندگی کشت یونجه و جو سیلوی در روش های مختلف آبیاری

هدف از این مطالعه بررسی کارایی انرژی و پیامدهای زیست محیطی تولید یونجه و جو سیلو در استان قزوین تحت سیستم های مختلف آبیاری بود. نتایج نشان داد که آبیاری زیرسطحی از کل انرژی ورودی ۹۵۶۶۷.۷۱ مگاژول در هکتار استفاده کرد، در حالی که آبیاری سطحی با انرژی ورودی ۹۰۲۶۸۳.۰۷ مگاژول در هکتار تاثیر مثبتی بر تولید یونجه داشت. آبیاری غرقابی با ۳۹/۱۱۰۹۷۳ مگاژول در هکتار بیشترین انرژی ورودی و کمترین انرژی خروجی را با ۳۱/۵۲۳۶۴۴ مگاژول در هکتار نسبت به سایر روش های آبیاری جو داشت. عوامل اصلی انتشار در مزرعه سوخت دیزل و کودهای شیمیایی بودند، اما سیستم های آبیاری زیرسطحی به دلیل کاهش مصرف، سطوح پایین تری از آلاینده های مربوط به سوخت دیزل داشتند، در حالی که سیستم های آبیاری غرقابی دارای سطوح بالاتری از این آلاینده ها بودند. بر اساس یافته ها، کشت جو سیلوی از نظر مصرف انرژی و محیطی گزینه بهتری نسبت به کشت یونجه بود.در حالی که سیستم های آبیاری غرقابی دارای سطوح بالاتری از این آلاینده ها بودند. بر اساس یافته ها، کشت جو سیلوی از نظر مصرف انرژی و محیطی گزینه بهتری نسبت به کشت یونجه بود.

کلیدواژه ها:

انرژی ، اثرات زیست محیطی ، آبیاری ، ارزیابی چرخه حیات