مقایسه هارمونیک ناشی از منابع خورشیدی در حالت حداکثر نفوذ با استانداردهای مربوط در شرایط واقعی و ارایه راهکارهای عملی

به دلیل توسعه ی کلیدهای نیمه هادی سریع و معرفی کنترل کننده های زمان واقعی که قادرند به طور مناسب الگوریتم های پیشرفته و پیچیده را پیاده سازی کنند، کانورتر (مبدل ) های الکترونیک قدرت دچار تغییر و تحول سریع و گسترده ای شده اند. واحدهای DG اینورتری (خورشیدی مورد مطالعه در این پژوهش منحصرا) نسبت به DG سنکرون تمایل بیشتری برای تاثیرگذاری روی میزان هارمونیک سیستم دارند. محدودیت های هارمونیک های جریان و ولتاژ، که می تواند موجب آثار نامطلوب روی انواع تجهیزات سیستم قدرت شود و نیز اندازه گیری و مدلسازی تجهیزات برای تحلیل هارمونیک در استاندارد IEEE-۵۱۹ بیان شده است. میزان نفوذ تولید فوتوولتائیک در سیستم توزیع شعاعی با در نظر گرفتن حدود دامنه های ولتاژ و جریان عبوری از هادی بررسی شده است. لذا در این پژوهش اساسا ما به دنبال بررسی و بدست آوردن چالشهای هارمونیکی در زمان حداکثر نفوذ منابع تولید پراکنده خورشیدی و مدل سازی آنها در نرم افزار DIgSILENT هستیم.در تاسیس نیروگاه خورشیدی متمرکز بزرگترین مسئله انتقال توان و اتصال آن به شبکه با ظرفیت بیشتر است. لیکن این ظرفیت حداکثری چالش هایی را برای شبکه به وجود می آورد که یکی از اساسی ترین این چالش ها هارمونیک تزریقی به شبکه در حالت اتصال است، لذا در این مقاله ما به دنبال حداقل کردن THD (به عنوان معیار سنجشی هارمونیک) در شبکه نمونه ۳۳ باس هستیم. براین اساس شبکه مورد نظر در محیط DIgSILENT شبیه سازی شد. نتایج حاصله نشان داد در زمان اتصال منابع تولید پراکنده PV به شبکه مقادیر هارمونیک به عنوان یکی از محدودیت های ما به شدت تابع آرایش اتصال و ظرفیت تولید در نقطه اتصال است. لذا در این تحقیق مشخص شد یک ظرفیت تولید ثابت در نقاط مختلف شبکه ۳۳ باس مقادیر هارمونیک را تغییر داد که نتایج نشان داد جهت کاهش THD در ظرفیت منصوبه ثابت در نقاط مختلف شبکه، هر چه اتصال باس PCC به ابتدای پست نزدیک تر باشد اثر هارمونیک شبکه بر روی هارمونیک تزریقی PV کمتر و در نتیجه THD به مقدار حداقل می رسد.

کلیدواژه ها:

منابع تولید پراکنده ، حداکثر نفوذ ، THD ، هارمونیک شبکه DIgSILENT