بررسی فیزیکو شیمیایی و مکانیکی فیلم خوراکی بر پایه ترکیب بیو پلیمر پولولان، نشاسته و پروتئین باقلا
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARTE-2-19_003
تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1402
چکیده مقاله:
در این تحقیق اثر ۴ فاکتور غلظت نشاسته، غلظت کربوکسی متیل سلولز، غلظت پولولان و دما در ۶ سطح تولید پولولان با کربوکسی متیل سلولز و نشاسته با استفاده از روش سطح پاسخ بهینهسازی شد. فیلمهای موجود به روش کستینگ ساخته شد. سپس برای اصلاح خواص مکانیکی و افزایش انعطاف پذیری از پلاستی سایزر گلیسرول استفاده شد. خصوصیات فیزیکی فیلمها شامل ضخامت، میزان رطوبت، حلالیت در آب، نرخ عبور بخار آب و خصوصیات مکانیکی شامل درصد افزایش طول در لحظه پاره شدن، و مقاومت کششی اندازه گیری شدند. ریز ساختار و مورفولوژی فیلمها به ترتیب توسط مسکروسکوپ الکترونی و جذب اتمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از آنالیز رگرسیون درجه دوم نشان داد که افزایش میزان پولولان باعث کاهش ضخامت و افزایش CMC و نشاسته باعث افزایش ضخامت فیلمهای کامپوزیت شد. همچنین با افزایش مقدار پولولان رظوبت فیلم های حاصل کاهش یافت. در ضمن با افزایش مقدار پولولان میزان حلالیت فیلم ها افزایش پیدا کرد. در ضمن با افزایش میزان پولولان زاویه تماس با آب کاهش یافت و با افزایش میزان پولولان دمای انتقال شیشه ای کاهش والاستیک مدول افزایش یافت. باقلا با توجه به دارا بودن درصد بالایی از پروتئین، قرارگیری آن در رتبه سوم از لحاظ میزان پروتئین در میان حبوبات پس از سویا و لوبیای لوبین و همچنین عدم بررسی قابلیت آن برای تهیه بستهبندی خوراکی توسط سایر محققین، برای تولید فیلم و ارزیابی و اصلاح ویژگیهای آن انتخاب شد. در مرحله اول پس از استخراج ایزوله پروتئینی از دانه خشک باقلا، حداقل میزان لازم ماده نرمکننده (پلاستی سایزر) برای تشکیل فیلم از ایزوله پروتئینی در pH خنثی تعیین شده، سپس تاثیر سطوح مختلف pH (از خنثی تا قلیایی) و غلظت نرم کننده (۴۰، ۵۰ و ۶۰ درصد وزن ایزوله) بر ویژگیهای فیلم تعیین گردید. بر اساس نتایج حاصل از این بخش، فیلم تهیه شده در pH ۱۲و حاوی ٪۴۰ گلیسرول بالاترین مقاومت کششی و کمترین نفوذپذیری به بخار آب را از خود نشان داد لذا از آن به عنوان فیلم پایه برای اعمال تیمارهای گوناگون (تیمار حرارتی، فراصوت، فرابنفش، کلرید کلسیم، سولفات کلسیم، اسید فرولیک و اسید فرولیک اکسید شده) و بررسی اثر آنها بر بهبود ویژگیهای فیلم استفاده شد. آزمون خواص مکانیکی نشان داد که با افزایش میزان پولولان بالاترین کشش و افزایش طول در نقظه پاره شدن را داشت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح و مقطع عرضی فیلمها موید بهبود خواص فیلم ترکیبی موجود می باشد. همچنین تصاویر میکروسکوپ جذب اتمی نشان دادند که فیلمهای ترکیبی با افزایش میزان پولولان دارای زبری کمتری رادارا بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریدون سهرابی
کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی مواد غذایی