مسائل کارگزاری در سرمایه گذاری خطرپذیر و راهکارهای رفع آنها در مراحل مختلف رشد شرکت های نوآور در ایران

هدف از این پژوهش ارائه راهکارهای عملی در قراردادهای سرمایه گذاری خطرپذیر با توجه به مرحله رشد شرکت های نوآور است. در سرمایه گذاری خطرپذیر، چالش های مختلفی به علت عدم تقارن اطلاعاتی و عدم همسویی منافع میان سرمایه گذار و کارآفرینان رخ می دهد که در چارچوب نظریه کارگزاری بررسی می شود و ابزارهای گوناگون کنترلی و انگیزشی را پیشنهاد می نماید. اما عاملی که بر اتخاذ راهبردهای متناسب هر کسب وکار تاثیر می گذارد، میزان رشدیافتگی آن است، زیرا در هر یک از این مراحل، نیازها و ویژگی های شرکت تغییر می یابد و در نتیجه چالش های میان آنها نیز متفاوت خواهد بود. در این مطالعه ، با استفاده از روش نظریه داده بنیاد، راهکارهای مورد استفاده سرمایه گذاران از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و گردآوری اطلاعات واقعی مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل داده ها از طریق کدگذاری و شناسایی ارتباط میان مقولات مختلف، نشان می دهد با تغییر در مولفه های توسعه کسب وکار، مهارت های کارآفرین و نوع ریسک در مراحل مختلف رشد، رویکرد سرمایه گذاری نیز تغییر می کند. در عین حال، تاثیر عوامل محیطی بر فضای حاکم بر کسب وکار اعم از بازار تامین مالی و نقش مستقیم دولت در آن، ضعف های قانونی و زیرساخت های فرهنگی نیز بر تنظیم رویکرد قرارداد تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خطرپذیر ، نظریه کارگزاری ، مراحل رشد شرکتهای نوآور ، نظریه داده بنیاد