تاثیر مدیریت دانش و مدیریت استعداد بر عملکرد کارکنان بانقش میانجی توسعه منابع انسانی (مطالعه موردی: شعب بانک شهر در شهر تهران )

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مدیریت دانش و مدیریت استعداد بر عملکرد کارکنان بانقش میانجی توسعه منابع انسانی۱میباشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به روش همبستگی میباشد. جامعه آماری تحقیق، شامل مدیران و کارکنان شعب بانکشهر در شهر تهران به تعداد ۱۶۰۶نفر در۱۲۰شعبه میباشند. که در مجموع ۲۷۴ نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. در تحقیق حاضر با استفاده از ابزار پرسشنامه های استاندارد شامل پرسشنامه استاندارد عملکرد کارکنان استیفن((۲۰۰۵، پرسشنامه مدیریت دانش گابریل و همکاران((۲۰۱۵، پرسشنامه مدیریت استعداد فیلیپس و راپر (۲۰۰۹) و پرسشنامه توسعه منابع انسانی(شای و همکاران؛ (۲۰۰۴ به جمع آوری اطلاعات پرداخته شد. در این پژوهش نتایج و اطلاعات حاصله در دو بخش توصیفی و استنباطی بررسی شد، نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد ضریب مسیر مدیریت دانش بر عملکردکارکنان بانقش میانجی توسعه منابع انسانی و همچنین ضریب مسیر مدیریت استعداد بر عملکردکارکنان بانقش میانجی توسعه منابع انسانی به ترتیب برابر یا ۰,۳۲ و ۰,۳۴ بوده است، از سوی دیگر، با توجه به اینکه مقدار در مطلق آماره سوبل نیز به ترتیب برابر با ۶,۲۵ و ۳,۲۹ میباشد، لذا در سطح خطای ۵ درصد میتوان گفت مدیریت دانش و مدیریت استعداد بر عملکردکارکنان با نقش میانجی توسعه منابع تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، مدیریت استعداد ، عملکرد کارکنان ، توسعه منابع انسانی