بررسی ویژگی های بالینی اختلال شخصیت ضد اجتماعی و روش های نوین درمان آن

• مقدمه:یکی از نابهنجاری های روانی در انسان اختلال شخصیت است که عبارت است از تجربه های درون ذهنی و رفتاری بادوام که با ارزش های اجتماعی همخوانی ندارد. این اختلال مشکلاتی دارد که هم به خود فرد و هم به دیگران آسیب می رساند. اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از انواع آن است که یک الگوی فراگیر از تجاوز به حقوق دیگران، دروغ گویی، جرم و جنایت و داشتن رفتار پرخاشگرانه و غیر مسئولانه است.• روش بررسی:مطالعه حاضر از نوع مروری روایتی بوده و داده های حاضر از طریق جستجوی کلید واژه ها در پایگاه های اطلاعاتی پژوهشی فارسی گرد آوری شده اند.• یافته ها:در اختلال شخصیت ضد اجتماعی افراد به اختلالات اضطرابی، بدنی شکل و سایر اختلالات غیر سیکوتیک مبتلا هستند. مبتلایان به این اختلال درصد قابل توجه ای از جرایم را به خود اختصاص داده اند و در مراحل اولیه بیماری بیشتر دچار جرم می شوند. عوامل زیادی در بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی تاثیر دارند و میانگین نمرات اضطرار مثبت، در میان این افراد بالاتر است. درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی از سخت ترین درمان ها است زیرا این افراد خود را بیمار نمی دانند . یکی از راه های درمان این اختلال روان پویشی کوتاه مدت است که به شیوه ی گروهی بر افزایش بهزیستی روانی بیماران تاثیر دارد و روش های دیگری همچون روش بیوفیدبک و نوروفیدبک، روش تحریک مغناطیسی و تحریک مستقیم فرا جمجمه ای نیز تاثیراتی مستقیم و مثبت بر درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند.• نتیجه گیری:ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی شامل عدم توانایی در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی سالم، نداشتن تحمل نظارت و محدودیتها است. با توجه به این وضع باید به بررسی روشهای درمان نوین برای بهبود این اختلال پرداخت.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت ، روش های نوین درمان ، ضد اجتماعی ، ویژگی های بالینی