ترسیم مرز کارایی در ساختارهای دومرحله ای: رویکرد ورودی - خروجی محور شعاعی و غیرشعاعی

مدل­ های اولیه تحلیل پوششی داده ­ها به ­دلیل دیدگاه جعبه سیاه و بی­ توجهی به فرایندهای داخلی، برای ارزیابی ساختارهای دومرحله ­ای مناسب نیستند. در این ساختارها ترسیم مرز کارایی و تعیین عادلانه مقدار بهینه متغیرها مهم ­ترین چالش است. در بسیاری از مدل­ های دومرحله ­ای موجود مرز کارایی ترسیم نشده است و یا مقدار بهینه متغیرهای میانی توسط یکی از دو مرحله تعیین می­ شود. این امر به محاسبه اشتباه کارایی مرحله دیگر و کارایی کل منجر می­ شود. درواقع در این مدل­ ها ضعف عملکرد یک مرحله به کاهش کارایی مرحله دیگر منجر خواهد شد. در این پژوهش با ثابت­ نگه­داشتن متغیرهای میانی در سطح فعلی و با یک رویکرد ورودی-خروجی­ محور، مدل­ های شعاعی و غیرشعاعی در شرایط بازده به مقیاس ثابت و متغیر توسعه داده شده است؛ سپس با استفاده از قضایای ریاضی اعتبار مدل ­ها اثبات و نشان داده شده که در مدل­ های پیشنهادی عملکرد واحدها در مراحل با واحدی روی مرز کارایی مقایسه می­ شود و مدل ­ها با رساندن مراحل به مرز کارایی، کل ساختار را کارا می­ کنند. از مدل­ های پیشنهادی در یک مطالعه کاربردی برای ارزیابی پایداری ۹ زنجیره تامین شرکت­ های تولیدکننده رب گوجه استفاده شد. نتایج کارایی آن­ها با چهار مدل و همچنین مقدار بهینه متغیرهای واحدهای ناکارا در هر یک از این مدل­ ها بیان شده است.

کلیدواژه ها:

کارایی ، ارزیابی عادلانه ، تحلیل پوششی داده های دومرحله ای ، پایداری زنجیره تامین ، مدل های غیرشعاعی