بررسی مفاهیم سکونت و خانه در حوزه معماری

اسکان پیش نیاز لازم در تبدیل یک مکان به خانه هست . هر مکانی که انسان قادر با شد در آن اسکان کند به نوعی مسکن اومحسوب می شود، از مکان های مشترک و عمومی تا خصوصی و انفرادی. لذا برای اینکه بتوان از ترکیب مصالح ساختمانی و زمین بایرپیکری به وجود آمده مامن انسان و شایسته اسکان او خواهد بود، پیش از همه چیز نیازمند بررسی و شناختن چگونگی اصل معنیاسکان می باشیم. معنی که از چادرهای بادیه نشین تا خانه های قصر مانند، از غارهای عصر پارینه سنگی تا خانه های مدرن عصر جدیدبه خانه معنی می دهد و آن را مرکز پذیرای خانواده نموده است. احتیاج به مسکن و برگرفتن راهبردهای متناسب برای تولید مناسب بانیاز او؛ یکی از مسئله ها و مشکلات عمده در شهرهای بزرگ هست. نیاز به خانه در ادوار مختلف، همیشه تشویش جوامع است وبه فراخور امکانات و شرایط تاریخی، اقلیمی و فناوری، روشهای بدیع و متنوع تولید سرپناه، به آفریدن نمونه های مختلفاسکان منجر می شود. در این مقاله با مطالعات کتابخانه ای، توجه به عوامل کیفی و کمی معانی و مفاهیم سکونت، خانه پرداخته شدهاست تا با درک درست مفاهیم این کلمات بتوان عوامل تاثیرگذار برای طراحی معماری را ارائه نمود که باعث رضایت مندی ساکنینهر سکونتگاه شود.

کلیدواژه ها:

سکونت ، خانه ، اقامتگاه ، مسکن