بررسی تاثیر محیط بر کاهش یا افزایش میزان اضطراب در افراد با توجه به منظر شهری

رشد و توسعه شهرنشینی همراه با تکامل معماری پیامد هایی از تحوالات زندگی شهری را حاصل می کند. فضا و منظرشهری باید در انطباق با نیازها و الگوهای رفتاری شهروندی مورد ارزیابی و طراحی قرار بگیرد. با نگاهی به ساختار کلانشهرها در ایران می توان دریافت که مسئولان و طراحان و معماران به دلیل بی توجهی به استفاده کنندگان محیطانسان هاوهمچنین به دلیل تراکم جمعیت و افزایش تمرکز نتوانستند فضا های شهری مناسبی را ایجاد کنند.بنابر این بسیار ضروریبه نظر می رسد که پدیده ی تنش و اضطراب باید مورد بررسی قرار گیرد. موضوع اصلی این مقاله تاثیر محیط بر افزایش یاکاهش تنش افراد در سیما و منظر شهری است.ضرورت پرداختن به این موضوع با نگاهی به ساختار فرهنگ شهری امروزایران ، خاصه در کلانشهرهاست. می توان سهم فراگیری از مشکلات دانست بنابراین، این مساله که شهرهایمان از توزیع متعادل «فرهنگ شهرنشینی» پیامدهای زندگی شهری را از عدم وجود منابع ، خدمات و تسهیلات در سطوح منطقه ای برخوردار نیست ، بیشتر دچار چالش می شویم . بر این اساس بسیار ضروری به نظر می رسد تا پدیده ارزیابی رفتارهایشهروندان در زمینه های متفاوت روانی از جمله تاثیر محیط با کاهش یا افزایش تنش در سیما و منظر شهری مورد بررسیقرار گیرد .. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، و از لحاظ روش شناسی توصیفی - تحلیلی ، روش جمع آوری اطلاعات برمبنای مطالعات کتابخانه ای - میدانی بوده است. نتایج حاصله از این تحقیق نشان می دهد محیط می تواند از طریق اثراتخود بر روی حالات و عادات رفتاری شهروندان اثرگذار باشد و جهت بهبودیت سیما و منظر شهر، آن را بطور مطلوب طراحیو اجرا نمود

کلیدواژه ها:

سیما ومنظر شهری ، شهروندان ، تنش ، اضطراب ،