بررسی رویکردها قصه ها و داستان های عامیانه در دوره ی معاصر

اگر بخواهیم به طور مختصر و مفید بگوییم، قصه های عامیانه روایت هایی هستند از حوادث و رویدادها و ماجراهای واقعی یا خیال انگیز که از روزگاران قدیم به شکل شفاهی یا مکتوب به نسل های بعدی منتقل شده اند. با این حساب، این نوع از قصه ها به دو بخش کلی شفاهی و مکتوب تقسیم می شوند.قصه های عامیانه و شفاهی توسط مردم عادی هر جامعه ای بازگو می شدند و بازتابی هستند از نوع نگاه آن ها به زندگی. همچنین بخشی از فرهنگ، آداب، رسوم و سنت های هر منطقه ای را می توان در این قصه های شیرین و ساده پیدا کرد. کشور ما به دلیل داشتن تنوع قومی و جغرافیایی، گنجینه ای عظیم از این قصه های عامیانه را در خود دارد که هرکدام از آن ها هم ویژگی های خاص خود را دارند.قصه ها و افسانه-های عامیانه عمری به درازای تاریخ انسان دارند. انسان ها همان گونه که خود در طول تاریخ رشد کرده اند و مرحله به مرحله پیش آمده تا به این عصر رسیده اند، قصه ها و افسانه ها را نیز رشد داده و متناسب با فضای فکری، اسطوره ای، اجتماعی و روانی خود آن ها را تغییر داده اند. این تغییر و تحول در قصه ها و شکل پذیری آن ها به این معناست که قصه ها و افسانه ها پویایی خاص خود را دارند و متناسب با هر فضایی که در آن قرار می گیرند، تغییر می کنند؛ اما بن و اساس مضمون آن ها یکسان می ماند، دلیل وجود قصه-هایی با مضمونی مشابه در سراسر دنیا نیز همین مساله است. درقصه های عامیانه و ادبیات شفاهی هر سرزمینی، رد پای سبک زندگی، دغدغه ها و سختی ها مردم آن منطقه دیده می شود.

کلیدواژه ها:

روایت ، قصه ، عامیانه ، شفاهی ، مکتوب.