بررسی تاریخی زمینه های اجتماعی و فکری آثار یوحنا دمشقی

یوحنا دمشقی، آخرین فرد از آبای کلیسای شرق بود و آثار الاهیاتی وی برای کلیسای ارتدوکس اهمیت خاص دارد. وی بیش از چهار دهه از عمر خویش را در زادگاهش دمشق، سپری کرد و گرچه در دربار اموی مقام داشت، اما بر اثر رنج هایی که از امویان دید، رو به سوی بیت المقدس نهاد. وی در آنجا به مطالعه پرداخت و تالیفاتی از خود بر جای گذاشت، که در این میان، آثار مربوط به نقد تمثال شکنی و نقد اسلام و قرآن اهمیت بیشتری دارد. با مطالعه آثار یوحنا دمشقی می توان دریافت که وی در نقد اسلام به جای عقل و منطق به تخریب و توهین روی آورده، درحالی که در نقد دیگر مکاتب فکری، از فلسفه یونان و کلمات آبای کلیسا بهره جسته است. این رهیافت متفاوت در برابر اسلام ریشه در بدرفتاری حاکمان اموی با وی دارد و اقدام تلافی جویانه او را با انکار باورهایی که امویان مدعی آن بودند، در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

آیکون ها ، امویان ، قرآن ، منصور بن سرجون ، یوحنا دمشقی